Χθες κυκλοφόρησε για τελευταία φορά η καθημερινή έκδοση του «Έθνους», καθώς με απόφαση της ιδιοκτησίας η ιστορική εφημερίδα αναστέλει την καθημερινή έκδοση και κρατά μόνο την κυριακάτικη. Θα μου πείτε και τι έγινε; Μήπως τόσες και τόσες επιχειρήσεις δεν έβαλαν όλα αυτά τα χρόνια λουκέτο; Ποιος τις ανέφερε και ποιος έκλαψε για τους εργαζομένους τους;
Όπως έγραφα, όμως, και όταν έκλεισε η «Ελευθεροτυπία», το κλείσιμο μιας εφημερίδας δεν αφορά μόνο σε θέσεις εργασίας που χάνονται και είναι αναμφίβολα απο μόνες τους αρκούντως σημαντικές, αλλά στην ίδια τη δημοκρατία και τον πολιτισμό μας.
«Πέρα απο τους ανθρώπους της, κάθε εφημερίδα έχει ψυχή δική της. Είναι ο χρόνος ο αληθινός, η σύγχρονη ιστορία μας» όπως έγραφε χθες σε ανάρτησή της η δημοσιογράφος του «Έθνους» Μαρία Ψαρά.
Τα τελευταία χρόνια, η βιωσιμότητα των εφημερίδων απειλείται, η αξιοπιστία τους αμφισβητείται και το μέλλον είναι σκοτεινό.
Αποτελούν, όμως, την απάντηση στο φαστ-φουντ των ψηφιακών μέσων κι εξακολουθούν να έχουν να προσφέρουν πολλά. Γιατί το έχουμε ξαναπεί στο σύντομο βρίσκεται η πληροφορία, αλλά η γνώση κρύβεται στο εκτενές και καλά τεκμηριωμένο.
Έχουν, λοιπόν, πολλά να δώσουν οι εφημερίδες, με κυριότερη την υπηρεσία στην έρευνα και στο ρεπορτάζ. Αυτό που τόσο λείπει. Αν πιστεύουν σε αυτή την υπηρεσία οι αναγνώστες, οφείλουν να τις στηρίξουν.
Ιωάννα
