Οι Αμερικανοί, όταν ερευνούν οικονομικά σκάνδαλα, είναι ιδιαιτέρως μεθοδικοί και κατά τούτο αποτελεσματικοί. Έτσι το αμερικανικό δημόσιο “τσέπωσε” μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, όταν “στρίμωξε” την ελβετική φαρμακοβιομηχανία Novartis, για τις “αθέμιτες πρακτικές” που ακολουθεί, με συστηματικές δωροδοκίες γιατρών και κρατικών υπαλλήλων, ώστε να προωθεί τα φάρμακα της. Διότι, η εταιρία, για να αποφύγει τα χειρότερα, προτίμησε να προσέλθει σε συμβιβασμό με τις ΗΠΑ. Κάτι ανάλογο έγινε και σε άλλες από τις είκοσι χώρες στις οποίες είχαν αντιμετωπίσει, οι αμερικανικοί ερευνητές, παρόμοια δράση των Ελβετών.
Μια από τις χώρες αυτές ήταν και η Ελλάδα. Τι έγινε στην περίπτωση μας; Έγιναν όλα όσα χρειάζονταν για να ισχύσει το τραγουδάκι “πέταξε το πουλί,πάει στη στεριά την αντικρινή”. Διότι, αντί να αξιοποιήσουμε τα ευρήματα των Αμερικανών και να τα φωτίσουμε ακόμη περισσότερο, εντοπίζοντας όλους εκείνους που πράγματι λαδώθηκαν από την φαρμακοβιομηχανία, γιατρούς, στελέχη διοίκησης νοσοκομείων και άλλων δομών υγείας και υπαλλήλους υπουργείων και οργανισμών, κάναμε την υπόθεση πολιτική οπερέτα και μασκαράτα.
Την έκανε δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, ασπαζόμενος την λογική του Παύλου Πολάκη κατά την οποία για να κερδίσουν τις εκλογές έπρεπε να κλείσουν κάποιους από τους πολιτικούς αντιπάλους τους στην φυλακή. Έτσι φθάσαμε στην “εξεταστική επιτροπή”, και στην απόδοση κατηγοριών σε δέκα πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Σε πείσμα της καταγεγραμμένης παγκοσμίως πραγματικότητας που βοούσε ότι οι Ελβετοί έκαναν μια χαρά την δουλειά τους δωροδοκώντας αποκλειστικώς ιατρούς και διοικητικά στελέχη νοσηλευτικών μονάδων, χωρίς να μπλέκονται με πολιτικούς. Πουθενά στον κόσμο.
Για να εξυπηρετηθούν οι μικροκομματικές σκοπιμότητες του Τσίπρα και του Πολάκη του, χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Και ακόμη πολυτιμότερο χρήμα. Όλα επικεντρώθηκαν στις πολιτικές διώξεις. Και πέρασε σε δεύτερη μοίρα, σχεδόν σε φάση …αδράνειας το πραγματικό σκάνδαλο και οι πραγματικοί ένοχοι. Οι οποίοι τώρα τρίβουν τα χέρια τους. Διότι στο μεταξύ, ο ένας μετά τον άλλον αποκτούν …ασυλία, λόγω παραγραφής των αδικημάτων τους.
Βρήκαν ένα πραγματικό σκάνδαλο. Αλλά ακολούθησαν το πνεύμα της παροιμίας “τώρα που βρήκαμε παπά, ευκαιρία να θάψουμε και μερικούς ζωντανούς”. Έστησαν μια άθλια σκευωρία. Που κατέρρευσε παταγωδώς. Αλλά τώρα σφυρίζουν αδιάφορα για το γεγονός ότι έτσι γλίτωσαν την τσιμπίδα της δικαιοσυνης, και τον οικονομικό καταλογισμό, οι πραγματικοί ένοχοι. Που ειναι μερικές χιλιάδες. Και κόστισαν δισεκατομμύρια στους φορολογούμενους.
