Ξεκίνησε την Τετάρτη το 7ο Φεστιβάλ Αφήγησης και Τεχνών του Λόγου που διοργανώνει το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Το φεστιβάλ ξεκίνησε με την παράσταση «Το Αμάρτημα της Μητρός μου», του Γεωργίου Βιζυηνού στην Αίθουσα Τέχνης ενώ ακολούθησε «Jam session με ολίγη από παραμύθια» στο Agora σε συνεργασία με το Σύλλογο φίλων Jazz Κοζάνης.
Σήμερα, Πέμπτη 14 Απριλίου, η δεύτερη μέρα του 7ου Φεστιβάλ Αφήγησης και Τεχνών του Λόγου από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: Αφηγήσεις από τους σπουδαστές του Θεατρικού εργαστηρίου των ενηλίκων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης στο Μικρό Θέατρο (Οχληρών) στις 6.30μ.μ. και «Άκου τι έγινε μια μέρα», από το θεατρικό εργαστήρι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. «Το θέατρο αγαπάει τη διαφορετικότητα» σε συνεργασία με την Κιβωτό (Κέντρο Αποθεραπείας- Αποκατάστασης, Διημέρευσης, Ημερήσιας Φροντίδας Α.μεΑ.) στις 9.00μ.μ. στο χώρο της Κιβωτού στον Άργιλο Κοζάνης.
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Αφηγήσεις από τους σπουδαστές του Θεατρικού εργαστηρίου των ενηλίκων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης
Μικρό Θέατρο (Οχληρών) – Ώρα: 6.30-8.00μ.μ.- Με ελεύθερη είσοδο
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Μπαμπίλας
Πέντε σπουδαστές στο πλαίσιο των εργασιών που γίνονται στα εργαστήρια, δούλεψαν πάνω στην αφήγηση και την ολοκλήρωσαν με ένα απόσπασμα υποκριτικής. Τα κείμενα είναι προσωπικές τους επιλογές και εργάστηκαν ατομικά, στήνοντας μόνοι τους την εργασία τους. Τα κείμενα είναι βιωματικά, φανταστικά, αποσπάσματα από την λογοτεχνία ή μαρτυρίες.
Συμμετέχουν οι σπουδαστές των εργαστηρίων: Ελένη Τσιώρα, Φωτεινή Ζαγορίτου, Δέσποινα Σημαδοπούλου, Ανδρέας Συμεωνίδης και Τάνια Πάκου.
«Άκου τι έγινε μια Αμέρα»
Από το θεατρικό εργαστήρι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. «Το θέατρο αγαπάει τη διαφορετικότητα» σε συνεργασία με την Κιβωτό (Κέντρο Αποθεραπείας- Αποκατάστασης, Διημέρευσης, Ημερήσιας Φροντίδας Α.μεΑ.)
Κιβωτός – Ώρα: 9.00μ.μ. – Με ελεύθερη είσοδο
Στον κύκλο της παρέας κάποτε ακούγονται οι πιο όμορφες ιστορίες. Απλές ιστορίες που μας θυμίζουν ότι όσο μοιάζουμε τόσο και διαφέρουμε, ότι δεν είμαστε ποτέ μόνοι κι ότι από το δρόμο που περνάμε, άλλοι πριν από μας περάσαν κι άλλοι μαζί με μας περνούν. Αυτό που έγινε μία ημέρα.., είναι η υπενθύμιση ότι τίποτα δεν καταφέρνει να μας χωρίζει. Είναι ιστορίες που μας δένουνε, που μας συγκινούν, μας ηρεμούν, μας θεραπεύουν, μας κάνουν να νιώθουμε ο ένας δίπλα στον άλλο.
