Δεν είναι δα και… «παιδί για υιοθεσία»

Θα το πω για μια ακόμη φορά. «Σκάνδαλο Novartis», ασφαλώς και υπάρχει. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες στόματα, ανήκοντα σε «ευυπόληπτα» ονόματα, επιστημόνων, διοικητών μονάδων υγείας, τεχνοκρατών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, έχουν «μπουκώσει» από τις χορηγίες της συγκείμενης εταιρείας. Και, ασφαλώς, κάνεις δεν πρόκειται να πέσει από τα σύννεφα αν αποκαλυφθεί ότι αναμεσά στους «μπουκωμένους» υπάρχει και κάποιο ή κάποια πολιτικά πρόσωπα. Το δέλεαρ «είναι πολλά τα λεφτά Άρη», δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των προμηθευτών οπλικών συστημάτων. Ισχύει και για τις προμήθειες στον τομέα της Υγείας. Όπου επίσης τα ποσά, αλλά και τα περιθώρια κέρδους, είναι τεράστια.
Ένα από αυτά τα στοματά είναι και του «ευυπολήπτου» καθηγητή, που έως πριν λίγες ημέρες ήταν προστατευόμενος μάρτυρας με το ψευδώνυμο «Ιωάννης Αναστασίου» και τώρα είναι κατηγορούμενος ως Νικόλαος Μανιαδάκης. Ενώ ο ίδιος επιχειρεί να γίνει και κατήγορος των κυβερνώντων, για παράνομες μεθοδεύσεις ως προς την ανακριτική διαδικασία.
Κάθε απλός άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ο κ. καθηγητής, όσο έβλεπε ότι είναι ισχυρός ο Σύριζα «κελαηδούσε» καθ’ υπαγόρευση, ό,τι σκοπό του υπαγόρευαν, εκείνοι που του υπόσχονταν ασυλία, αρκεί να ενοχοποιούσε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που βλέπει ότι το σημερινό καθεστώς εξουσίας πνέει τα λοίσθια, σπεύδει να αλλάξει τροπάριο.
Αν ήταν αναξιόπιστος ως «κουκουλοφόρος» κατήγορος των μεν, άλλο τόσο δεν μπορεί να θεωρείται ως εκ προοιμίου αξιόπιστος τώρα που αλλάζει στόχευση, ελπίζοντας και πάλι να πέσει στα μαλακά. Οπότε, τα κόμματα της αντιπολίτευσης καλά θα κάνουν να αποφύγουν να σπεύσουν προς υιοθεσία του. Διότι, ο χθεσινός ρουφιάνος, και σήμερα και αύριο ως ρουφιάνος θα πολιτεύεται.
Εκείνο που πρέπει να έχουν προ οφθαλμών, και κόμματα και Τύπος, είναι εξασφαλισθεί το απερίσπαστο των φυσικών δικαστών να κάνουν την δουλειά τους. Αυτή την «γραμμή» πρέπει να υπηρετούμε όλοι μας. Ενθυμούμενοι ότι οι υποθέσεις που έφθασαν στην κάθαρση είναι εκείνες τις οποίες χειρίσθηκαν οι φυσικοί δικαστές. Ενώ η Βουλή, κάθε φορά που επιχειρήθηκε να λειτουργήσει ως δικαστήριο, κατέληξε απλώς σε …πλυντήριο με ισχυρά λευκαντικά. (Τυπική περίπτωση Τσοχατζόπουλου).
Μη στηρίζεσθε λοιπόν σε αυτόν. Αλλά στις καταγγελίες των ίδιων των δικαστών και εισαγγελέων, τις τόσον επισήμως διατυπωμένες, για το όργιο των κυβερνητικών παρεμβάσεων στο έργο τους. Που δεν είναι μόνον εκείνες, οι δημόσιες, του Πολάκη.