Οι εκπαιδευτικοί στέκονται δίπλα στη μαθητιώσα νεολαία. Συνοδοιπόροι στις αναζητήσεις τους , στις δυσκολίες και στις χαρές τους. Ο δάσκαλος, αυτός ο οδηγός, που με πενιχρά μέσα από την πολιτεία θα ψάξει, θα ρωτήσει, θα μάθει, θα ερευνήσει, θα κατασκευάσει, θα ενημερωθεί για να ανοίξει στο μυαλό του παιδιού, του κάθε παιδιού, για να φωτίσει τη διαδρομή ώστε να « μαθαίνουν πως να μαθαίνουν».
Αυτός ο δάσκαλος που θα σταθεί στο ρυθμό του κάθε παιδιού, στη ραθυμία του και στην ανάγκη του για παιχνίδι, στην υπερκινητικότητά του και στα μαθησιακά του προβλήματα, σε ό,τι βαρύ ή δύσκολο κουβαλάει από το σπίτι του και από τη ζωή του. Δεν θα διδάξει μόνο εξισώσεις, ορθογραφία, ιστορία και φυσική. Θα διδάξει σωστή έκφραση γραπτή και προφορική, θα αξιοποιήσει την επικοινωνία και την ανάγκη της ορθής χρήσης της, θα δείξει πως τα μαθηματικά είναι η ίδια η ζωή και πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και ο άνθρωπος κάνει λάθη και μαθαίνει από αυτά. Θα διδάξει τρόπο σκέψης και λογική επίλυσης προβλημάτων. Θα δείξει το σεβασμό και θα οδηγήσει στη συνεργασία. Θα ωθήσει στην αυτοεκτίμηση και την αξιοπρέπεια της προσωπικότητας του κάθε ατόμου. Θα καλλιεργήσει τη μεταγνώση και την ενσυναίσθηση.
Αυτός είναι ο δάσκαλος. Είναι το χάδι της φωνής του και η ασφάλεια του βλέμματος που τα παιδιά αναγνωρίζουν στη μορφή του και ας μένει κάποτε σαν ίσκιος φωτεινός μέσα του δίχως όνομα, δίχως φυσιογνωμία. Ο Δάσκαλος δεν θέλει βραβεία και επαίνους, ο δάσκαλος θέλει να βλέπει ευτυχισμένα παιδιά και χρήσιμους ενηλίκους. Αυτός είναι ο μισθός του. Η εξέλιξη της κοινωνίας και η ευημερία του καθενός ξεχωριστά.
Ο άνθρωπος που μέσα στην κοινωνική κρίση δεν στέκεται στα πόσα χρήματα παίρνει, δεν στέκεται στο αν φοράει μάσκα και αν κάνει διαδικτυακό μάθημα ή δια ζώσης. Ο άνθρωπος που θα πρέπει να κρατήσει το ηθικό των παιδιών ανεβασμένο. Αυτός που θα μάθει στο παιδί να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και τις ανατροπές, αυτός που θα τον εμπνεύσει να μην τα παρατάει, αυτός που θα του μάθει πως η επισταμένη γνώση, η έρευνα και η αναπτυγμένη κριτική ικανότητα είναι τα εφόδια σε περιόδους ευημερίας και σε περιόδους πενίας.
Μια κοινωνία που οι άνθρωποί της μπορούν να επιλέξουν ποια μορφή της τους ταιριάζει, αυτή είναι μια κοινωνία που η παιδεία τους είναι καλλιεργημένη, που οι εκπαιδευτικοί είναι ο φάρος τους και η εκπαίδευση έχει δύναμη.
Της Λαμπροπούλου Βάιας
