Επικοινωνώντας προεκλογικά

Οι ερχόμενες εκλογές θα είναι και αυτές του διαδικτύου. Πολλά λέγονται και γράφονται για τα social media και τη λειτουργία τους σε αυτό τον προεκλογικό αγώνα. Κάποια σωστά και άλλα υπερβολικά.
Σταχυολογώ δύο απόψεις για τις εκλογές στο διαδίκτυο:
«Δεν χρειάζονται αφίσες στους δρόμους, δεν χρειάζονται διαφημιστικά έντυπα, δεν χρειάζονται καν πολλές οφλάιν προεκλογικές συγκεντρώσεις. Όταν ο υποψήφιος μπορεί να έχει τα δικά του Μέσα, το δικό του μπλογκ, το δικό του κανάλι, τα δικά του Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης δεν χρειάζεται κανέναν “επαγγελματία” σύμβουλο να του πει τι θα κάνει, κανέναν δημοσιογράφο να τον καλέσει σε κάποιο περίοπτο πάνελ. Εδώ, ακόμα και τα λάθη επιτρέπονται. Αρκεί κάποιος να μη μασκαρεύεται και να μην ποζάρει» (υποψήφιοι βουλευτές στα social media του Μανώλη Ανδριωτάκη, www.andriotakis.com).
«Ακόμα κι αν έχεις ένα ευρύ κύκλο ανθρώπων στα σόσιαλ μήντια, οι ψήφοι μαζεύονται έξω στο δρόμο, κατά την προσωπική επαφή και όχι στο facebook. Διατήρησε την επικοινωνία σου αλλά βγες έξω! Αντί να ξιφουλκείς στο τουίτερ, οργάνωσε ένα online debate, ένα google hang out με συνυποψήφιους» (Μικρός οδηγός προεκλογικού αγώνα για αρχάριους υποψηφίους, Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, vivian-e.posterous).
Τα social media ήρθαν για να μείνουν και να διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο, αλλά μην ξεχνάτε ότι όλος ο κόσμος δεν είναι το facebook και το twitter, γιατί η γιαγιά στο χωριό έχει κι αυτή δικαίωμα στην ενημέρωση. Η απάντηση είναι ένα σωστό μείγμα διαπροσωπικής επικοινωνίας, παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση) και διαδικτύου.
Ιωάννα