Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
Η ζωή πριν και μετά τον COVID-19
Η πανδημία δεν άφησε ανεπηρέαστη την καθημερινότητά μας. Εκεί που θεωρούσαμε δεδομένη την παρέα και τη συντροφιά των ανθρώπων, την αγκαλιά, τα φιλιά, τις οικογενειακές και φιλικές συνευρέσεις, την ελευθερία κινήσεων και γενικότερα την ίδια τη ζωή, ξαφνικά εμφανίστηκε ο αόρατος εχθρός, που κάνει απαγορευτική την αγκαλιά, τα φιλιά, χωρίζει παππούδες και γιαγιάδες από τα εγγόνια τους, εκπαιδευτικούς από τάξεις και μαθητές, μας χωρίζει από τους φίλους και τους συμμαθητές μας, χωρίζει τους καταστηματάρχες από τους πελάτες. Μας χωρίζει από τη ζωή και μας οδηγεί στον θάνατο, αφού καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι.
Επιβάλλει την υποχρεωτική χρήση μάσκας σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους και την τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής. Ταυτόχρονα, προκαλεί τον κακό χαμό (μέχρι και πρόστιμο 300 ευρώ), γιατί αφήνουμε τη μύτη έξω από τη μάσκα, γιατί δεν γνωρίζουμε πώς να τη φοράμε ή να τη βγάζουμε, γιατί γεννήθηκαν οι αρνητές της μάσκας… Όλα τα είχαμε, η αλήθεια είναι, μόνο αυτοί μας έλειπαν.
Χαθήκαμε μέσα στις προσπάθειες, άλλοτε επιτυχημένες και άλλοτε αποτυχημένες για την πιστή τήρηση των μέτρων που προτείνουν οι ειδικοί. Μετά ήρθε και ο εγκλεισμός ή το «lockdown», γιατί μάλλον δεν τηρήσαμε πιστά και με επιτυχία τα μέτρα. Οι ειδικοί ως ειδικοί κατάφεραν να μας διχάσουν, να μας μπερδέψουν με τα μπες βγες από το σπίτι. Πάνε τα παιδιά σχολείο, όχι δεν πάνε τα παιδιά στο σχολείο. Βέβαια, μάθαμε το click away, μάθαμε την τηλεκπαίδευση, μάθαμε να αντέχουμε με χαίτη, γιατί τα κομμωτήρια ήταν κλειστά και με μαλλί γουλί από τον φόβο μήπως ξανακλείσουν και γενικότερα μάθαμε το «ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό»!
Σωτήρια λύση λέει το περιβόητο φάρμακο. Φάρμακο είπα; Γράψτε λάθος. Η ιατρική επιστήμη έβαλε τα δυνατά της και… ορίστε το εμβόλιο και ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Και κάπως έτσι, ενώ στην προ Covid-19 εποχή, λέγοντας υγεία εννοούσαμε μόνο τη σωματική, άρχισε να εμφανίζεται και η ψυχική υγεία που την είχαμε ξεχάσει. Άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού, παιδιά που αρχίζουν να έχουν ψυχολογικά προβλήματα, άνθρωποι που μέσα στην απελπισία τους βάζουν τέλος στη ζωή τους και πολλά άλλα.
Η ελπίδα πως θα ξαναπάρουμε πίσω τη ζωή μας, όπως ο καθένας τη ζούσε ή και καλύτερα, με ή χωρίς το εμβόλιο, μας κρατάει ζωντανούς.
Γιώργος Κακουλίδης,
Μαθητής της Α΄ τάξης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης
