Μείζων δε τούτων η αγάπη

Γνωρίζω και γνωρίζετε κάποιους ανθρώπους που είναι ακατάλληλοι για γονείς. Που δεν θα έπρεπε να είχαν παιδιά, αλλά σε κάποιο γύρισμα της τύχης απέκτησαν. Άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται το ρόλο τους, ούτε και θέλουν να αποκτήσουν μεγαλύτερη συμμετοχή στη ζωή των παιδιών τους, αλλά και άνθρωποι που εκθέτουν τα παιδιά τους σε κινδύνους μέσα απο την αδιαφορία τους.
Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να είναι μέσα σε ένα γάμο που καταρρέει ή στον οποίο «παίζει» ξύλο, φωνές και βρισίδια. Μπορεί να είναι άνδρες ή γυναίκες.
Υπάρχουν μετά και οι άλλοι που πληρούν θεωρητικώς όλες τις προϋποθέσεις, αλλά η άτιμη η τύχη δεν γυρνάει. Και ταλαιπωρούνται χρόνια και χρόνια για να υιοθετήσουν. Άνδρες καιι γυναίκες.
Το θέμα, λοιπόν, για άλλη μια φορά δεν είναι τα κουτιά στο μυαλό μας, αλλά η αγάπη. Αυτή είναι που κάνει τους ανθρώπους κατάλληλους ή ακατάλληλους για γονείς. Αν, λοιπόν, παιδιά που δεν έχουν αγάπη και δεν «έχουν στον ήλιο μοίρα» βρουν ένα σπίτι ζεστό και φιλόξενο, αυτό είναι κάτι σημαντικό και τα υπόλοιπα οφείλουν να περνούν στο δεύτερο πλάνο. Ακόμα και το ότι οι γονείς είναι του ίδιου φύλου. Η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ και γνωρίζουμε πια ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι κολλητική, η αγάπη, όμως, είναι απαραίτητη.
Ιωάννα