Μεταξύ μας τώρα, ξέρω ότι πολλοί από εσάς σκεφτήκατε «η σακούλα μας μάρανε» όταν πρωτοακούσατε ότι τελειώνουν οι δωρεάν πλαστικές σακούλες με τη νέα χρονιά.
Κάποιοι από εσάς είστε οι ίδιοι που εννιά χρόνια μετά την ψήφιση του αντικαπνιστικού, εξακολουθείτε να απολαμβάνετε το τσιγαράκι σας μετά από ένα καλό γεύμα συνοδεία κρασιού στο εστιατόριο.
Κάποιοι άλλοι από εσάς-εμάς (στην ίδια χύτρα εξάλλου βράζουμε όλοι!) είπατε «ας λύσουμε πρώτα όλα τα υπόλοιπα θέματα κι ας ασχοληθούμε μετά με το τσιγάρο και την πάταξη της πλαστικής σακούλας».
Είπαμε ειλικρίνεια!
Αυτό που δεν είπαμε, όμως, είναι ότι τόσο το τσιγάρο, όσο και η σακούλα δεν αφορούν αποκλειστικώς την αφεντιά μας, για να παίρνουμε τόσο large αποφάσεις. Αφορούν κυρίως αυτούς που θα συνεχίσουν σ’ αυτό τον πλανήτη, όταν εμείς θα αναπαυόμεθα εν τόπω χλοερό, χωρίς ΕΝΦΙΑ και τέλη κυκλοφορίας.
Επομένως, είναι τόσο μα τόσο εγωϊστικό να αρνούμαστε την αλλαγή και να επιμένουμε σε μια επιχειρηματολογία της πλάκας (για να μην γράψω κάτι χειρότερο!), μόνο και μόνο για να μη χάσουμε τη βολή μας και αναγκαστούμε και πάρουμε σακούλα από το σπίτι.
Ιωάννα
Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια
Μοιραστείτε την είδηση
