Ο τρόπος που συζητάμε για τα θέματα της δημόσιας υγείας είναι ενδεικτικός των προθέσεών μας. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στους δημοσιογράφους και τα μέσα που είναι επιρρεπή στην τρομολαγνεία, αλλά και όσους εμπλέκονται με κάποιο τρόπο στη διαχείριση των θεμάτων της δημόσιας υγείας.
Ως πολίτες επιθυμούμε να εμπιστευόμαστε το δημόσιο σύστημα υγείας και να είμαστε σίγουροι ότι αν μας συμβεί κάτι θα τύχουμε σοβαρής περίθαλψης. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουμε να μας κοροϊδεύουν, ταϊζοντάς μας καθησυχαστικές δηλώσεις χωρίς αντίκρισμα, αλλά ούτε και να ζούμε διαρκώς στην αγωνία των πηχαίων τίτλων.
Από την άλλη όσοι εμπλέκονται στα θέματα της δημόσιας υγείας οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις δηλώσεις τους, προκειμένου να μην δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις. Οι αναφορές, λοιπόν, σε υψηλά ποσοστά καρκίνων ή σε κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, πρέπει να βασίζονται σε συγκεκριμένα δεδομένα και να γίνονται με το πιο προσεκτικό τρόπο.
Αλλιώς δημιουργούν μόνο αναστάτωση και φόβο σε μια εποχή που οι πολίτες αισθάνονται ιδιαίτερα ανασφαλείς, δεν ξέρουν τι να πιστέψουν και γίνονται εύκολα θύματα του κάθε «κομπογιανίτη» που θέλει να πουλήσει θαυματουργό νερό ή υπόσχεται θαύματα των επτά ημερών.
Η ευαισθησία και η σωστή επικοινωνία των θεμάτων είναι, λοιπόν, απαραίτητη για να μην οδηγούμαστε στις υπερβολές.
Ιωάννα
[email protected]
