Πέρυσι τέτοια εποχή είχε κατακλύσει το διαδίκτυο η φωτογραφία του κυρίου που με το απεριτίφ του είχε βγει στη συγκέντρωση “Μένουμε Ευρώπη”. Ήταν ο κορυφαίος συμβολισμός της αλλαγής συγκεντρωσιακής κουλτούρας. Τα τενεκεδάκια μπύρας έγιναν aperol spritz (βενετσιάνικο κοκτέιλ πολύ της μοδός) και τα αγωνιστικά μαντήλια στο λαιμό σικάτα φουλάρια. Το κάποτε προνομιακό πεδίο του προλεταριάτου, πεδίο δόξης λαμπρό για τους βασικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Νέοι καιροί νέα ήθη που λέμε.
Προχθές με τους #παραιτηθείτε# είδαμε μια νέα εκδοχή της αλλαγής life style στους αγώνες του δρόμου. Οι #παραιτηθείτε# ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων κατά βάση χωρίς προϋπηρεσία κι ένσημα στις πλατείες και στους δρόμους, ήταν μια ενδιαφέρουσα ανθρωπογεωγραφία πλην, όμως, κενή περιεχομένου. Όπως και οι περιβόητες πλατείες και ότι προηγήθηκε.
Πρώτα-πρώτα γιατί ένα σύνθημα μη δράσης -δηλαδή παραιτηθείτε- δεν μπορεί να οδηγήσει σε δράση. ΟΚ να παραιτηθούν και μετά τι να γίνει; Ποιο είναι το σχέδιο; Απο ‘κει και πέρα όλες οι υπόλοιπες αντιπαραθέσεις και ανοησίες περί εχθρικής κίνησης δεν αξίζουν καν σχολιασμού.
Με “φύγετε τώρα”, “παραιτηθείτε” κι άλλα τέτοια δεν αλλάζει τίποτα στην ουσία παρά μόνο ικανοποιούνται οι ανάγκες του πολιτικού παιχνιδιού προς όφελος των ίδιων πάντα παικτών.
Iωάννα Κωσταρέλλα
