Όλο αυτό το διάστημα συζητάμε (ή μάλλον δεν συζητάμε) για το μέλλον της Δυτικής Μακεδονίας. Το ζοφερό ή το αισιόδοξο; Το ουτοπικό ή το ρεαλιστικό;
Διαλέγετε και παίρνετε, ή μάλλον συμμετέχετε σ’ αυτό, με τον τρόπο που θεωρείτε ότι μπορείτε. Γιατί αν μια ολόκληρη κοινωνία κάθεται και κοιτάει αμέριμνη, περιμένοντας μόνο να ρίξει ευθύνες, χωρίς να αναζητήσει τη δική της συμμετοχή, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε και πολλά.
Η έναρξη της διαβούλευσης του Σχεδίου Δίκαιης Μετάβασης συνέπεσε με την πανδημία. Κι αυτή ήταν πραγματικά μια ατυχής συγκυρία. Δεν ξέρουμε, απόντος του κορωνοϊού, αν η διαβούλευση θα είχε μεγαλύτερη συμμετοχή ή αν και πάλι θα ήταν τόσο χλιαρό το ενδιαφέρον του κόσμου. Πάντως και τώρα που μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές και τα εδαφικά σχέδια θα οδεύσουν προς τις Βρυξέλλες το ίδιο χλιαρό είναι το ενδιαφέρον.
Αν πάντως έπρεπε να πούμε κάτι, θα έπρεπε να το έχουμε πει ως τώρα. Αλλιώς θα πρέπει να σωπάσουμε για πάντα και να αναλάβουμε κι εμείς, ως πολίτες, την ευθύνη που μας αναλογεί.
Μοιραστείτε την είδηση