Το τελευταίο διάστημα τουλάχιστον το 1/3 του τηλεοπτικού προγράμματος «πουλάει» κάτι. Άλλος υαλουρονικό, άλλη κολλαγόνο, άλλοι έξυπνα πράγματα και όλοι μαζί προϊόντα μαγειρικής. Δεν έμεινε δευτερόλεπτο τηλεοπτικού χρόνου απούλητο, κοινώς χωρίς τοποθέτηση προϊόντος. Παρόλα αυτά τα οικονομικά των τηλεοπτικών μέσων είναι άθλια κι ακόμη αθλιότερο το περιεχόμενό τους.
Στη φάση που διανύουμε, βέβαια, και εκτός τηλεόρασης όλοι κάτι «πουλάμε». Τις εικόνες μας από τις διακοπές, το σούσι που τρώμε κάτω από τους 40 βαθμούς κελσίου κινδυνεύοντας από σίγουρη δηλητηρίαση, τα πτυχία μας και πάνω από όλα τις απόψεις μας. Αυτές ανυπερθέτως. Και κάπου εκεί ξεπουλάμε.
Αυτό που δεν διαθέτουμε και άρα δεν πουλάμε, είναι ας πούμε καινοτομία ή τεχνογνωσία. Η μοναδική πατενταρισμένη τεχνογνωσία που έχουμε, είναι η ισορροπία σε γόβα στην άμμο μπιτσόμπαρου ή η λήψη αυτοφωτογραφίας, αλλιώς selfie, με φόντο την τουαλέτα. Εκεί, μάλιστα, κάτι κάνουμε.
Με αυτά τα δεδομένα, κάπου πρέπει να κάνουμε focus. Κι αν το να πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες είναι το πραγματικό ταλέντο μας, ας το κυνηγήσουμε. Αρκεί να βρούμε πελατεία. Κι αυτό δεν είναι κάτι καθόλου εύκολο, καθώς οι καιροί έχουν πλέον αλλάξει και στην αυτόφωτη και πανέμορφη χώρα μας που δημιουργούσε πολιτισμό όταν οι άλλοι ήταν πάνω στα δέντρα και έτρωγαν βελανίδια, τα «πελατάκια» που έχουν μείνει είναι άφραγκα.
