Είδα κ. Πρόεδρε τις εικόνες από την επίσκεψη σας στα καμένα της Πεντέλης και άκουσα τις δηλώσεις σας. Και ως προς τις δηλώσεις σας δεν έχω πρόθεση να διαφωνήσω με τον ισχυρισμό σας ότι ήταν ικανοποιητικό «το επίπεδο της οργάνωσης και του συντονισμού μεταξύ όλων των συναρμόδιων φορέων». Πρώτον διότι πράγματι τέθηκε η φωτιά υπό έλεγχο εντός ενός εικοσιτετραώρου, παρά τις δυσμενείς συνθήκες, με τους πολύ ισχυρούς ανέμους. Και δεύτερον διότι, με εξαίρεση την περίπτωση του ανθρώπου που αυτοκτόνησε όταν είδε το σπίτι του να καίγεται, για τρίτη φορά μέσα σε μια εικοσαετία, δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα.
Από κει και πέρα υπάρχει το θέμα των καμένων σπιτιών, το οποίο ο λαός μας αντιμετωπίζει με θυμοσοφική διάθεση, που συμπυκνώνεται στην φράση «τα ντουβάρια ξαναγίνονται». Και θα αναμένουν οι πολίτες να κρίνουν την αξιοπιστία των δεσμεύσεων σας, κατά τις οποίες «οι συμπολίτες μας οι οποίοι υπέστησαν ζημιές, θα αποκατασταθούν το συντομότερο δυνατόν». Πράγματα τα οποία έχουν ειπωθεί αρκετές φόρες, σε παρόμοιες περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, από επίσημα χείλη, αλλά δεν έχουν πάντοτε μετουσιωθεί και σε πράξη. Σημειώνω απλώς ότι στην περιοχή που κάηκε δραστηριοποιούνται αμέτρητοι «οικιστικοί συνεταιρισμοί» -συχνάκις ως νομότυπος μανδύας οικοπεδοφάγων- μεταξύ των όποιων και ένας απογόνων της Μικρασιάτικης καταστροφής, που περιμένουν ακόμη την αποκατάσταση τους.
Εκείνο που με ενόχλησε ήταν τα …γελάκια. Τα οποία έσπευσαν αμέσως να εκμεταλλευτούν πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης από τον χώρο της αντιπολίτευσης. Και αυτό δεν συνιστά ελληνική ιδιαιτερότητα. Οι πολίτες, διεθνώς, δεν συγχωρούν την εικόνα ενός ηγέτη ο όποιος …χαζογελά περιερχόμενος τον τόπο μιας καταστροφής, τόσον ώστε να θυμίζει την γνωστή ρήση του Θουκυδίδη, εμπνευσμένη από τον μύθο του Αισώπου για τους κοχλιούς: «Των οικιών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε».
Σας θυμίζω ότι, λίαν προσφάτως, οι Γερμανοί πολίτες τιμώρησαν τον προοριζόμενο να διαδεχθεί την Μέρκελ στην καγκελαρία, τον επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Άρμιν Λάσετ, και το κόμμα του έχασε την εξουσία, μετά από 16 χρόνια διακυβέρνησης, όταν ο τηλεοπτικός φακός συνέλαβε τον Λάσετ να χαχανίζει, ενώ επισκεπτόταν τους χώρους όπου οι πλημμύρες προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές και ανθρώπινα θύματα.
Δεν χρειαζόμαστε ηγέτες που να υποκρίνονται τους τεθλιμμένους. Αλλά, ενίοτε, πρέπει να αυτολογοκρίνουν τις εκφράσεις τους, για να μη δίνουν λάθος εντυπώσεις στους πολίτες.