Διαβάζω τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, για επέκταση της έρευνας περί τις υποκλοπές, ως το 2009, και δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Διότι το πνεύμα τους με παραπέμπει πολλές δεκαετίες πίσω. Σε ένα εβδομαδιαίο ευθυμογράφημα. Και δεν περίμενα ότι θα το αντιγράφατε εν έτει 2022.
Όταν ήμουν παιδάκι, δεν είχαμε «σουπερμάρκετ» στις γειτονιές μας. Είχαμε μικρά παντοπωλεία που πωλούσαν «εδώδιμα και αποικιακά». Όπως το «μπακάλικο της Σεβαστής». Όπου το κεφαλοτύρι, τον χαλβά, τη ρέγγα, την τύλιγαν πρώτα με λίγη «λαδόκολλα» και εξωτερικώς με ένα κομμάτι είτε από εφημερίδα, είτε από τα δυο εβδομαδιαία περιοδικά της εποχής, τον «Θησαυρό» και το «Ρομάντσο». Και στα πιο φτωχικά σπιτικά αυτό το περιτύλιγμα έπαιρνε την θέση του «χαρτιού υγείας». Γινόταν …κωλοσφούγγι όπως το έλεγε η Μάνα μου.
Αυτά τα «κωλοσφούγγια» ήταν η πρώτη εξοικείωση μου με τον τύπο. Τα διάβαζα μανιωδώς. Και με μυούσαν στην γραφή του Τσιφόρου, του Παλαιολόγου, του Παπαδούκα και άλλων. Ανάμεσα στις μόνιμες στήλες που απολάμβανα ήταν και το ευθυμογράφημα «Οι λωλάδες της Ευθαλίας». Όπου η Ευθαλία η Σμυρνιά τα έβαζε με όλη την γειτονιά της. Πρωτίστως δε με την «καρσινή», την απέναντι της. Με την οποία βρισκόταν σε έναν αέναο πόλεμο. Και αν αυτή η απέναντι τολμούσε να εκστομίσει κάτι για την ηθική της θυγατέρας της Ευθαλίας, η Σμυρνιά είχε αμέσως έτοιμη την απάντηση: «Μη μας πιάνεις μωρή στο στόμα σου, να μην ανοίξω το δικό μου, γιατί δεν θα σε ξεπλένει το ποτάμι. Τα ξέρουμε δα τα χαμπέρια της δικής σου κόρης».
Η «λογική» και «ηθική» του συμψηφισμού. Μη σκαλίζεις τα δικά μου, να μη βγάλω στη φόρα και τα δικά σου. «Τα ξέρουμε δα τι έχεις κάνει και ελόγου σου». Είναι μια νοσηρή «λογική» και «ηθική» που χαρακτηρίζει, δυστυχώς, τον τρόπο αντιπαράθεσης των εκάστοτε «μονομάχων» του δημοσίου βίου μας. Ιδίως όταν ο ένας από τους δύο, κυρίως δε οι εκάστοτε κυβερνώντες, πιάνεται «με την γίδα στην πλάτη».
Ως το επίπεδο του ευθυμογραφήματος, η ηθική της Ευθαλίας, μπορεί να γίνεται ανεκτή. Στον δημόσιο βίο είναι απαράδεκτη. Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει καθαρές απαντήσεις για το τι έγινε ή γίνεται σήμερα. Τι έκανε ο Κοντολέων. Το τι έκανε ο Ρουμπάτης, είναι περσινά ξινά σταφύλια.
