Απρίλης «ξανθός», ο φετεινός για την «Κοζάνη», καθώς η τοπική ομάδα «ζευγάρωσε» τους τίτλους στις διοργανώσεις, που συμμετείχε: Στο Κύπελλο της Ε.Π.Σ. Κοζάνης και στο πρωτάθλημα ομίλων της Γ’ Εθνικής.
Η 26 και η 30 Απριλίου ε.ε. είναι οι δύο νέες ημερομηνίες, που προσετέθησαν στην ιστορία της «Κοζάνης», αφού στην πρώτη ανεκηρύχθηκε Κυπελλούχος, επικρατώντας του αξιόμαχου «Μακεδονικού» Φούφα με 3-2 στην παράταση (κ.α. 2-2), ενώ στις 30 Απριλίου ανεδείχθη και τυπικώς – ουσιαστικώς ήταν προ πολλού – πρωταθλήτρια του Β’ ομίλου της Γ’ Εθνικής με 57 βαθμούς έναντι 42 β. (διαφορά 15 βαθμών) του «Κεραυνού» Αγγελοχωρίου και του «Εθνικού» Νέου Κεραμιδίου, που ακολούθησαν.
Δύο λόγια, τώρα, για τον τελικό του Κυπέλλου και την πορεία της «Κοζάνης»: Ο τελικός του Κυπέλλου ήταν ένας αγώνας, που ξεχώρισε για την ένταση, την δύναμη, το πάθος για την νίκη, την «πολεμική» ατμόσφαιρα, τον υπέρμετρο ζήλο, τα επεισόδια, τις διακοπές, τις αποβολές (τρεις για τον «Μακεδονικό», μία για την «Κοζάνη»), τα πέντε τέρματα, τα τρία δοκάρια για την «Κοζάνη» και στο τέλος την άρνηση του «Μακεδονικού» να παρουσιασθεί στην απονομή του Κυπέλλου και των μεταλλίων!… σε ένδειξη διαμαρτυρίας, υποστηρίζοντας ότι αδικήθηκε από την διαιτησία!…
Ανεξαρτήτως του εάν και κατά πόσον ευσταθεί ο ισχυρισμός του «Μακεδονικού», η ενέργειά του να μη παραστεί στην απονομή του Κυπέλλου και των μεταλλίων, είναι απαράδεκτη, καθώςσε έναν αγώνα τελικό είναι πιθανό να υπάρχουν αμφισβητήσεις, διαμαρτυρίες, αντίθετες απόψεις, αλλά για όλα αυτά άλλος είναι ο τρόπος, οι διαδικασίες, τα αρμόδια όργανα. Όχι, πάντως, η άρνηση εμφάνισης μιας ομάδος, κατά την τελετή απονομής του Κυπέλλου και μεταλλίων, διότι κάτι τέτοιο είναι απρέπεια και έλλειψη σεβασμού προς τον θεσμό!…
Προς εδραίωση των ανωτέρω, ας παρατεθούν δυο – τρεις περιπτώσεις από την σωρεία των διαδραματισθέντων: Το 1954, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που διεξήχθη στο Στάδιο της Βέρνης – Ελβετίας, μεταξύ των ομάδων της Δυτ. Γερμανίας και της Ουγγαρίας, το τελικό αποτέλεσμα 3-2 υπέρ της Γερμανίας, κρίθηκε από ένα τραγικό λάθος του Ουαλού επόπτου, ο οποίος στο 84’ ακύρωσε τέρμα του «καλπάζοντος Συνταγματάρχη» Φέρεντς Πούσκας, ο οποίος, όμως, μαζί με όλους τους συμπαίκτες του παρετάχθησαν στην απονομή του Κυπέλλου και
μεταλλίων, συγχαίροντας τον αρχηγό της Γερμανίας Φρίτς Βάλτερ, που σήκωσε το Κύπελλο!…
Το 1966, στον τελικό Αγγλίας – Δυτ. Γερμανίας, που διεξήχθη στο Γουέμπλεϋ, ύστερα από το ισόπαλο (2-2) 90λεπτο, οι ομάδες πήγαν στην παράταση, κατά την οποία και στο 101’ ο Τζεφ Χαρστ εξαπέλυσε κεραυνοβόλο σουτ. Η μπάλα βρήκε το οριζόντιο δοκάρι και εν συνεχεία το έδαφος. Οι Άγγλοι πανηγύριζαν το γκολ, ο Ελβετός διαιτητής Ντίνστ, όμως, δεν είχε ορατότητα και ζήτησε την νώμη του Σοβιετικού επόπτου Μπαχράμοφ, ο οποίος, κατεκύρωσε το τέρμα. Στην εκπνοή της παράτασης (120’), η Αγγλία σημείωσε και άλλο τέρμα, ο αγώνας έληξε 4-2 υπέρ των Άγγλων και ο αρχηγός τους Μπόμπι Μούρ πήρε από την Βασίλισσα Ελισσάβετ το Κύπελλο και το σήκωσε ψηλά, με ένα πλήθος να παραληρεί!…
Το 1986, στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στον αγώνα Αργεντινής – Αγγλίας 2-1 έγινε η ανεπανάληπτη αβλεψία, με τον Ντιέγκο Μαραντόνα να σημειώνει με το χέρι (αντί με το κεφάλι) γκολ και να κατακυρώνεται!… Η ιστορία «έγραψε»: «Ήταν το χέρι του Θεού»!…, όπως είπε ο ίδιος ο Μαραντόνα!…
Εν κατακλείδι, ο Πούσκας, όταν ρωτήθηκε πως έγινε η έκπληξη, απάντησε: Στο ποδόσφαιρο, μετρούν όσα γκολ καταγράφουν οι αρμόδιοι!… Για εμάς κατέγραψαν δύο, για τους Γερμανούς τρία!…
Απλά πράγματα…
Αυτά για τον συμπαθή «Μακεδονικό» Φούφα και με αφορμή από αυτόν για όσους άλλους, από αγανάκτηση και θυμό, προβαίνουν σε ενέργειες απρέπειας προς τον θεσμό του Κυπέλλου.
Η πορεία της «Κοζάνης»
Όλοι στην «Κοζάνη» πλέον ζουν με το όραμα της ανόδου στην Β’ Εθνική, ύστερα από την ξέφρενη πορεία της στο πρωτάθλημα 2ου ομίλου της Γ’ Εθνικής, που της έδωσε την δυνατότητα να ξεφύγει βαθμολογικά νωρίς από τους διεκδικητές και να έχει απόσταση από αυτούς τέτοια, που μόνο με… κυάλια μπορούσαν να την ιδούν!…
Είναι άξιοι συγχαρητηρίων όλοι τους, οι ακατάβλητοι ποδοσφαιριστές, ο ακούραστος προπονητής Νίκος Μπαδήμας, με το τεχνικό τήμ, ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ποδοσφαιριστών – διοίκησης – προπονητού και ανά πάσα στιγμή πανταχού παρών, τεχνικός διευθυντής της ομάδος, Παναγιώτης (Πιτ) Τσακιρίδης, το συνδυασμένο διοικητικό δίδυμο Κεντεποζίδη – Πετρόχειλου, που σήκωσε αποκλειστικά όλο το οικονομικό βάρος όχι απλώς για να στηθεί η ομάδα, αλλά και να λειτουργήσει κατά τα πρότυπα επαγγελματικής ομάδος και η ουσιαστική συμπαράσταση των φιλάθλων.
Αυτά μέχρι τώρα. Όμως ο δρόμος δεν τέλειωσε. Είμαστε ακόμη στα μισά. Χρειάζεται να διανυθεί και το τελευταίο κομμάτι του, που είναι και πιο δύσκολο και πιο επικίνδυνο. Αυτό το γνωρίζουν καλλίτερα από όλους οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, οι οποίοι πιστεύουν ότι θα βρεθούν στην καλλίτερη δυνατή φόρμα τους, για να φέρουν σε αίσιο πέρας και το «μίνι» πρωτάθλημα των πέντε πρωταθλητών της Γ’ Εθνικής, που αρχίζει.
Πιστεύουν ακράδαντα ότι, μετά τον Απρίλη τον «ξανθό» και ο Μάης θα είναι μυρωμένος, με το μεθυστικό άρωμα της Β’ Εθνικής, για την «Κοζάνη», ύστερα από σαράντα χρόνια στέρησης!…
Δημ. Κλείδης
