5 περίπου χρόνια σε φουλ ρυθμούς σχεδιασμού της Μετάβασης της περιφέρειας,
βλέπουμε δυστυχώς ένα έργο να επαναλαμβάνεται:
είδαμε κομβικούς θεσμούς όπως το προηγούμενο περιφερερειακό συμβούλιο να θέτει ομόφωνα στο τέλος του 2020
15 κόκκινες γραμμές, που η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να περάσει με τ ί π ο τ α,
είδαμε μεγαλεπίβουλους τίτλους σε συνέδρια, ημερίδες, εργαστήρια, στρογγυλά τραπέζια,
είδαμε σειρά ευρωπαΙκών προγραμμάτων να καταγράφουν την παρούσα κατάσταση, να ανιχνεύουν τι πήγε και τι δεν πήγε καλά σε άλλες περιοχές,
είδαμε πλήθος ειδικών επί παντός,
είδαμε καρριέρες αιρετών της αυτοδιοίκησης να στήνονται πάνω στο πόσο Δίκαιη ή Άδικη είναι η Μετάβαση,
είδαμε εν τέλει μια κοινωνία,
είτε παγωμένη,
είτε αδιάφορη,
είτε ανήμπορη να κατανοήσει τις επερχόμενες αλλαγές στον τρόπο ζωής στη Δυτική Μακεδονία …
πέταξαν από πάνω μας Λευκοί Δράκοι που δεν μπόρεσαν να προσγειωθούν πουθενά στα πέριξ,
ενώ ταυτόχρονα πέταξαν μακριά από τη Δυτική Μακεδονία εκατοντάδες άνεργοι, υποαπασχολούμενοι και νέοι επιστήμονες,
πέταξαν υποσχέσεις,
προσδοκίες,
δεσμεύσεις …
σχεδιάστηκαν ειδικές επιτροπές,
λειτούργησαν δεκάδες αμήχανες ομάδες εργασίες,
χωρίς καθοδήγηση,
έμπνευση και
σαφή στόχευση …
κι όταν άρχισαν να υπάρχουν οι νέοι πόροι από το Πράσινο Ταμείο και το ΠΔΑΜ,
είμασταν εκεί για επιδόματα,
γενικές & ειδικές καταρτίσεις,
αγορές απορριματοφόρων,
μελέτες,
ζώνες καινοτομίες & υποδομές έρευνας υδρογόνου …
ούτε μια,
μα ούτε μια γρήγορη νίκη,
ούτε ένα επιδεικτικό,
πολύ δε περισσότερο εμβληματικό έργο
με σχετικά σύντομη σύνδεση με θέσεις εργασίας …
σε εξέλιξη είναι οι πρώτες προσκλήσεις για ενισχύσεις προς τον ιδιωτικό τομέα,
που θα καταγράψουν την φέρουσα δυναμική ανάπτυξης των επιχειρήσεων εντός και εκτός περιφέρειας,
αλλά ελάχιστες προσκλήσεις για τις σχετικές υποδομές υποστήριξης …
η γκρίνια της αναποτελεσματικότητας ξεκίνησε,
η συζήτηση για χαμηλότατη απορρόφηση κονδυλίων άναψε,
η απόσταση μεταξύ Αθήνας και Δυτικής Μακεδονίας παραμένει στα 500 χιλιόμετρα …
ακούγεται ήδη στις Βρυξέλλες
πως πολλά χρήματα δεσμεύτηκαν για τη Μετάβαση της χώρας,
σε σχέση με τι μπορούν φορείς και επιχειρήσεις να απορροφήσουν στους διαθέσιμους χρόνους,
ακούγεται ήδη στις Βρυξέλλες
πως το μοντέλο διακυβέρνησης και τεχνικής υποστήριξης νοσεί,
η επικοινωνία και η ενσωμάττωση των τοπικών κοινωνιών στην κουλτούρα της Μετάβασης και της Κλιμματικής Αλλαγής είναι επιδερμική
και χωρίς ουσιώδη παρεμβατικό αποτέλεσμα …
τωρα έχουμε Πάσχα,
Πρωτομαγιά,
μετά εκλογές και Πανελλήνιες
και μετά ελληνικό καλοκαιράκι …
στο ενδιάμεσο,
η κόκκινη βούλα της ανεργίας θα συνεχίσει να σκαρφαλώνει και να απομακρύνεται από κάθε άλλη χώρα και περιφέρεια στην ΕΕ
από τη θέση που ήταν με τα επίσημα στοιχεία του 2017, που δεν απέχουν και πολύ από αυτά του 2023 …
