Δικαίως όλα τα κόμματα και οι δημοσιογραφικές οργανώσεις αποδοκιμάζουν την εισβολή μιας αστυνομικών στα γραφεία εκδοτικού ομίλου και την σύλληψη δύο στελεχών του, με την διαδικασία του αυτοφώρου, μετά από μήνυση του υπουργού Αμύνης Πάνου Καμμένου. Πρακτική που θυμίζει πράγματι τα κατορθώματα του Έρντογαν και της δικής μας χούντας. Αλλά πώς αλήθεια φτάσαμε σε αυτή την εξέλιξη;
Όσοι μου κάνουν την τιμή να με διαβάζουν συστηματικώς, γνωρίζουν όσα έχω γράψει για την περίεργη διαπλοκή μεταξύ του εκδοτικού ομίλου, πραγματικό αφεντικό του οποίου είναι ο εφοπλιστής Ευάγγελος Μαρινάκης και της κυβέρνησης Συριζανέλ. Του ομίλου δηλαδή που περιλαμβάνει τα έντυπα και ραδιοφωνικά «Παραπολιτικά», την «Επένδυση», το «Καρφί», την «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» και παραλίγο θα αποκτούσε και την άδεια για την τηλεόραση «Alter Ego».
Έχω περιγράψει τις σχέσεις «κολλητών» μεταξύ του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, του έως πρότινος «δεξιού χεριού» του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και των Γιάννη Κουρτάκη και Παναγιώτη Τζένου, που είναι τα «χέρια» και τα «μάτια» του κ. Μαρινάκη στη φιλόδοξη προσπάθεια του να γίνει βαρόνος της ενημέρωσης.
Μια διαπλοκή, για το στέρεο κτίσιμο της οποίας, ακολουθήθηκε ένας κανόνας της παράδοσης. Αυτός που θέλει μια θυσία, κατά την θεμελίωση, για να είναι γερό το κτίσμα. Παλιά, επί ιδιωτικών οικοδομών, θυσίαζαν ένα κοκόρι, με το αίμα του οποίου έραιναν τα θεμέλια. Επί ατυχών δημοσίων κτισμάτων, όπως το Γεφύρι της Άρτας, ο θρύλος έφτανε έως και το επίπεδο της ανθρωποθυσίας. Ε, και εδώ είχαμε ανθρωποθυσία. Φαγώθηκε, στον πρώτο ανασχηματισμό, ο μη κομματικός υπουργός κατά της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης. Διότι τα ευρήματα του ενοχλούσαν το απρόσκοπτο κτίσιμο της γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ Παππά και ομίλου Μαρινάκη.
Τώρα συμβαίνει ο πολύς Παππάς να είναι «στην απέξω». Να έχει καιρό να μιλήσει με τον πρωθυπουργό του. Πράγματα που βεβαίως γνωρίζει καλώς ο Καμμένος. Όπως γνωρίζει ότι εκείνος, ακόμη και αν αποδειχθεί ότι συκοφάντησε τους δυο συλληφθέντες, όταν τους απέδωσε πρόθεση εκβιασμού, κανείς δεν πρόκειται να εισβάλει στο γραφείο του και να τον συλλάβει. Ας είναι καλά η ασυλία.
Στις αληθείς δημοκρατίες, ο λόγος, ακόμη και ο κακόβουλος, με λόγο αντιμετωπίζεται. Με χειροπέδες, μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα. Να τα χαίρεστε τα δημόσια ήθη που εισάγουν οι υπουργοί σας. Μας κάνουν «μια ωραία ατμόσφαιρα». Εξόχως …δημοκρατική.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
