Άλλοτε ο Αλέξης Τσίπρας πρόβαλε την ιδεολογική του ταύτιση με διάφορες πολίτικες δυνάμεις στο εξωτερικό. Με το καθεστώς της Βενεζουέλας, με το κίνημα των Ποντέμος στην Ισπανία και με τον ηγέτη της γαλλικής ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν. Σήμερα τι έχει απομείνει από όλα αυτά; Πόσο ισχυρές είναι αυτές οι πολιτικές συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο;
*** Χωρίς να υπάρχει καμιά επίσημη αποδοκιμασία για το καθεστώς Μαδούρο, του διαδόχου του Τσάβες, η καθόλου παραδεισένια πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες της Βενεζουέλας, αναγκάζει τον ΣΥΡΙΖΑ να παριστάνει ότι δεν ασχολείται με το θέμα. Δεν αποδοκιμάζει μεν ανοικτό τη διαμορφούμενη κατάσταση, αποστασιοποιείται δε. Η, επί το λαϊκότερο, «κάνει την πάπια», όταν προβάλλονται κακείθεν εικόνες εξαθλίωσης, λεηλασιών, μαύρης αγοράς και αστυνομοκρατίας.
*** Στο εσωτερικό των Ισπανών πρώην «αγανακτισμένων» που εξελίχθηκαν σε κόμμα που διεκδικεί την εξουσία, πληθαίνουν οι φωνές που αποδοκιμάζουν την …μνημονιακή πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και ζητούν από το κόμμα τους να κρατά σαφείς αποστάσεις από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Διατυπώθηκε μάλιστα ανοικτό η κατηγορία, κατά του Πάμπλο Ιγκλέσιας, ότι οι «πολλοί εναγκαλισμοί του με τον Τσίπρα», εδίωξαν ψηφοφόρους και στέρησαν το κόμμα από την δεύτερη θέση, που θα του έδινε τη δυνατότητα να συγκυβερνήσει.
*** Τώρα έχουμε και τον υποψήφιο για την γαλλική προεδρία, τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν, να «αδειάζει» τον αλλοτινό του σύμμαχο και ιδεολογικό συγγενή Αλέξη Τσίπρα με μια άκρως αξιώτικη δήλωση. Μιλώντας στην εφημερίδα «Παριζιέν», είπε επί λέξει: «Εγώ δεν είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν θα είχα διαπραγματευτεί ποτέ επί 17 ώρες με ανθρώπους που με προσβάλουν». Οπότε απλώς πιστοποιείται αυτό που συνιστά πραγματικότητα εδώ και καιρό: Η ηγεσία της γαλλικής ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρεί πια «αντιλαϊκή» και «υποταγμένη στο Βερολίνο» την κυβέρνηση Τσίπρα. Και η ιδεολογική της προτίμηση στρέφεται προς την Ζωή Κωνσταντόπουλου και τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Ευτυχώς για τον κ. Τσίπρα στο εσωτερικό έχει πάντα έναν πιστό σύμμαχο. Τον ακροδεξιό, θρησκόληπτο, ξενοφοβικό και …ψεκασμένο αρχηγό των ΑΝΕΛ. Τέτοια …ιδεολογική συγγένεια, ίσως να συνιστά και παγκόσμια πρωτοτυπία. Όταν κεντροδεξιά κόμματα στη Σουηδία ή την Ολλανδία αρνούνται κάθε μορφή συνεργασίας με ακραίους δεξιούς εθνικιστές, στην Ελλάδα τους αγκαλιάζουν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «αριστεροί ριζοσπάστες».
Ε, ας υπερηφανευθούμε ότι …ανοίγουμε νέους δρόμους.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
