Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. Ντζιμάνης Γεώργιος, εκπροσωπώντας το ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποίησε ομιλία σχετικά με την «Απειλή του Υβριδικού Πολέμου για το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και την Ελλάδα», στην Ημερίδα του New York College στις 7.4.2016.
Πιο αναλυτικά τόνισε ότι: «Η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Μακρέμπ και της Μέσης Ανατολής, αποτελεί ίσως τον κορυφαίο γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό κόμβο παγκοσμίως. H προσπάθεια για την ανεύρεση και αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και η διαμόρφωση του περιφερειακού συστήματος διαμετακόμισης ενέργειας, δημιουργούν επιπρόσθετες προκλήσεις ασφάλειας.
Με μια πρώτη ανάγνωση, θα μπορούσε κανείς να εντάξει τα προβλήματα ασφαλείας στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, σε δύο κύριες κατηγορίες:
Στα παραδοσιακά προβλήματα ασφάλειας, τα οποία αν και υψηλής επικινδυνότητας από τη φύση της στρατιωτικής απειλής που εμπεριέχουν, βρίσκουν βαλβίδες εκτόνωσης μέσα από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας.
Και, στα προβλήματα τα οποία ήρθαν στο προσκήνιο μετά την «Αραβική Άνοιξη», και τα οποία μέχρι πρόσφατα δεν αποτελούσαν μέρος του παραδοσιακού ορισμού των απειλών ασφάλειας.
Στη δεύτερη κατηγορία απειλών εντάσσονται:
α. οι επιθέσεις φανατικών ισλαμιστών κατά στόχων Δυτικών χωρών,
β. οι μαζικές μεταναστευτικές ροές που προήλθαν ως συνέπεια της εμφύλιας σύρραξης στη Σύρια και τη Λιβύη,
γ. η διασπορά μεγάλων ποσοτήτων οπλισμού και πυρομαχικών σε μη κυβερνητικές δυνάμεις, μετά την κατάρρευση των κρατικών δομών στις χώρες αυτές, και
δ. η δημιουργία θυλάκων υπανάπτυξης και ανομίας σε διάφορα τμήματα των χωρών της ευρύτερης περιοχής, όπως Λιβύη, Χερσόνησος Σινά, υποσαχάρια Αφρική, Συρία, Παλαιστίνη, Λίβανος, Υεμένη κτλ, που ευνοούν τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία. Ο συνδυασμός των παραπάνω συνθέτει κατά περίπτωση διάφορες μορφές ασύμμετρων και υβριδικών απειλών.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται με τον πλέον τραγικό τρόπο, από τη δράση της ISIS, που δημιουργήθηκε από την αδυναμία του κράτους να ασκεί έλεγχο επί των εδαφών του. Αυτό είχε σα συνέπεια, τη δραστηριοποίηση και εισχώρηση, της ISIS, στο Ιράκ, και στη Συρία, καθώς και στην αναζήτηση γόνιμου εδάφους στη Λιβύη, όπου έχουμε αναπτυσσόμενη μετεπαναστατική αστάθεια.».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε : «Από το 2006 και μετά ένας νέος όρος έχει εισβάλλει στο λεξιλόγιο των αναλυτών ανά τον κόσμο. Ο όρος αυτός δεν είναι άλλος από τον υβριδικό πόλεμο ή την υβριδική απειλή. Για πρώτη φορά, ο υβριδικός πόλεμος αναφέρεται:
α. στη σύγκρουση του Ισραήλ με την οργάνωση Hezbollah στο Λίβανο το 2006,
β. στις συγκρούσεις στη Γάζα μεταξύ του Ισραήλ και της Hamas, το 2008-2009.
γ. και το 2008 όταν τα ρωσικά στρατεύματα, απαντώντας στις ενέργειες του στρατού της Γεωργίας εναντίον ρωσόφιλων κατοίκων της και στην παραβίαση των ειρηνευτικών συνθηκών, εισέβαλαν σε αυτή συντρίβοντας το στρατό της, ενέργεια που είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία δύο αυτοανακηρυχθέντων ανεξαρτήτων περιοχών (Νότιος Οσσετία και Αμπχαζία).
Όλες οι συγκρούσεις συνοδεύτηκαν από έντονο πληροφοριακό πόλεμο και από κυβερνοεπιθέσεις αμφοτέρων των πλευρών.
Αποκορύφωμα των «υβριδικών πολέμων» αποτελεί η προσάρτηση της Κριμαίας και οι συγκρούσεις στην Ανατολική Ουκρανία. Είναι γεγονός ότι η απόσχιση της Κριμαίας επιτεύχθηκε με την ενεργό εμπλοκή των ρωσικών στρατιωτικών μονάδων που στάθμευαν στην περιοχή.»
Κλείνοντας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ορισμένοι αναλυτές έχουν υποστηρίξει ότι η ουκρανική κρίση έδειξε ότι το ΝΑΤΟ δεν ήταν έτοιμο για να αντιμετωπίσει ανορθόδοξες τακτικές, όπως οι ηλεκτρονικές επιθέσεις, ο πόλεμος προπαγάνδας και η δράση ατάκτων και ειδικών δυνάμεων.
Επομένως, το ΝΑΤΟ καλείται πλέον να αντιμετωπίσει «υβριδικές απειλές». Για το σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση σε συγκεκριμένους τομείς-πυλώνες για την αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών.
Καταρχήν, η Συμμαχία έχει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός πολύ μεγάλου κόμβου πληροφοριών, σχετικά με τις υβριδικές απειλές, μέσα από την ενεργοποίηση εξήντα (60) Υπηρεσιών Πληροφοριών από είκοσι οκτώ (28) κράτη. Η ύπαρξη έγκυρης πληροφόρησης οδηγεί στην καλύτερη εικόνα για την πραγματικότητα. Επιπλέον, είναι απαραίτητος ο «συγχρονισμός» των εισερχομένων πληροφοριών με τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Επίσης, οι διαδικασίες λήψης των πολιτικών αποφάσεων θα πρέπει να προσαρμοστούν στο ασαφές περιβάλλον που χαρακτηρίζει τον υβριδικό πόλεμο.
Η κρίση στην Ουκρανία φανέρωσε επίσης και το σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνεργασία ΝΑΤΟ και ΕΕ για την αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών καθίστανται πλέον αναγκαία.
Θεωρώ ότι η ειλικρινής αποτύπωσή τους σε ένα πλαίσιο διανόησης, όπως το σημερινό, μας βοηθά να απαντήσουμε αφενός μεν, στους θεμελιώδεις προβληματισμούς ασφάλειας που γεννούν οι υβριδικές απειλές, αφετέρου δε, να επισημάνουμε τους κινδύνους που εμπεριέχουν για τον ευρωπαϊκό και γενικότερα το δυτικό πολιτισμό, τον ουμανισμό, την αλληλεγγύη των λαών, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές, καθώς δύνανται να εκτρέψουν την κοινωνία στις επικίνδυνες ατραπούς της ξενοφοβίας, τους ρατσισμού και του φασισμού».
ΝΤΖΙΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Βουλευτής Κοζάνης – Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α.
