Δεν είναι η πρώτη φορά, κατά την οποία, η αρνητική πλευρά ενός πολιτικού γεγονότος, πανηγυρίζεται με διθυραμβικές ιαχές από Έλληνες πολίτικους. Όπως οι πανηγυρισμοί του υπουργού Αμύνης Πάνου Καμμένου για το ποσοστό της αποχής στο δημοψήφισμα της ΠΓΔΜ. Όστις αποφαίνεται, με ύφος συνταγματολόγου, εμβριθέστατου γνωστή του γράμματος και του πνεύματος του συντάγματος της διπλανής χώρας, ότι το εκεί δημοψήφισμα «είναι άκυρο».
Ψυχραιμία πατριώτες. Ας βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Το δημοψήφισμα αυτό δεν παράγει νομικό αποτέλεσμα, αλλά μόνον πολιτικό. Διότι, από την προκήρυξη του είχε προσδιορισθεί ότι δεν θα είναι «δεσμευτικό» για την πολιτική ηγεσία των Σκοπίων, αλλά «συμβουλευτικό». Αρά και το πάνω από 90% του «ΝΑΙ» και το πάνω από 60% της αποχής, είναι απλώς δυο μεγέθη που οπλίζουν τις φαρέτρες των δυο παρατάξεων, στη γειτονική χώρα, με πολιτικά επιχειρήματα και τίποτε περισσότερο. Η μεν κυβέρνηση του Ζέα θα προτάσσει το επιχείρημα ότι οι ενεργοί πολίτες, όσοι προσήλθαν στις κάλπες, έστειλαν το μήνυμα, με συντριπτική πλειοψηφία, ότι θέλουν λύση. Η δε εθνικιστική αντιπολίτευση και ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκι Ιβανόφ θα προβάλουν το ότι δυο στους τρεις ψηφοφόρους δεν θέλησαν να νομιμοποιήσουν τους χειρισμούς της κυβέρνησης.
Το γιατί οι περισσότεροι προτίμησαν να μείνουν στον καναπέ τους, θα το μάθουμε όταν θα γίνουν, πιθανότατα περί τα τέλη Νοέμβριου, πρόωρες εκλογές στην ΠΓΔΜ. Τότε θα φανεί αν όλοι αυτοί οι οποίοι προτίμησαν την αποχή, το έκαναν επειδή τους έπεισαν το VARO, ο Ιβανόφ και ο Πούτιν να απέχουν, ως πράξη αντιστάσεως, ή απλώς, πολλοί από αυτούς, σκέφθηκαν ότι δεν άξιζε τον κόπο να πάνε ως την κάλπη, αφού η ψήφος τους δεν θα είχε δεσμευτικό αποτέλεσμα. Ενώ ένα άλλο κομμάτι, θα απείχε ούτως η άλλως, καθώς, όλο και περισσότερο αυξάνεται το φαινόμενο της αποχής, σε όλη την Ευρώπη.
Δυστυχώς, η δυσπιστία έναντι των πολίτικων ηγεσιών οδηγεί μέγα μέρος των ανθρώπων σε πολλές χώρες, στην επιλογή να καθίστανται ιδιώτες, με την απαξία που προσέδιδαν οι προγονοί μας στον όρο αυτό. Με χαρακτηριστικότερη έκφραση αυτής της απαξίας, το απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Περικλεούς: «Τον τε μηδέν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ᾽ ἀχρεῖον νομίζομεν» (Εκείνον που δεν μετέχει σε αυτά, [τα κοινά] δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο).
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
