Πώς να τα βάλεις με την αχαριστία σε μία εποχή που οι άνθρωποι έπαψαν να εκτιμούν και ξεχνούν τόσο εύκολα; Συνήθως οι ευεργετημένοι είναι οι πιο αχάριστοι. Αυτοί που μόλις γίνει το θέλημά τους, διαγράφουν από τη μνήμη τους ότι προηγήθηκε, ποιος τους βοήθησε, με ποιον τρόπο, τι προσπάθεια έγινε και από ποιους, κι έτσι απλά συνεχίζουν τη ζωή τους. Η αλήθεια είναι ότι όταν βοηθάς έναν άνθρωπο με οποιονδήποτε τρόπο και το κάνεις επειδή το θέλεις κι όχι γιατί περιμένεις κάποιο αντάλλαγμα, το μόνο που θες να εισπράξεις είναι ένα ευχαριστώ και μία συμπεριφορά που να δείχνει μία εκτίμηση προς το πρόσωπό σου και μία συμπάθεια γι’ αυτό που πρόσφερες ανιδιοτελώς. Ηθική ικανοποίηση δηλαδή. Αυτό το αίσθημα ότι έκανες μία καλή πράξη, βοήθησες έναν άνθρωπο όταν το είχε ανάγκη και είσαι περήφανος που τιμάς τη σημασία της λέξης άνθρωπος. Η συνείδηση σου είναι ήσυχη κι αυτό είναι πολύ σημαντικό και πολύτιμο.
Αντιθέτως, η πλειοψηφία των ανθρώπων σήμερα ξεχνά, διαγράφει εύκολα, όπως πατάς το delete στον υπολογιστή, και φέρεται με αγένεια και αχαριστία προς αυτούς τους ανθρώπους που όταν τους ζητήθηκε η βοήθειά τους, την προσέφεραν απλόχερα και ανοιχτόκαρδα. Έτσι είναι δυστυχώς η εποχή μας. Σκληρή και απάνθρωπη. Κυριαρχεί το συμφέρον και το προσωπικό όφελος. Οι άνθρωποι δεν διστάζουν να πατήσουν επί πτωμάτων για να ικανοποιήσουν τις αχόρταγες επιθυμίες τους, να εκμεταλλευτούν ανθρώπους και καταστάσεις και μετά να σκίσουν τη σελίδα σαν να μη συνέβη τίποτα. Χρήμα, εξουσία, καλή ζωή, εκμετάλλευση παντού. Οι αξίες χάθηκαν και η ηθική σπανίζει. Η αχαριστία εξαπλώνεται ραγδαία και μας φθείρει ως κοινωνία και ως άτομα.
Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πουν ευχαριστώ, φοβούνται να απλώσουν το χέρι τους να βοηθήσουν, διστάζουν να σταθούν δίπλα σ’ αυτούς που τους έχουν ανάγκη και ξεχνούν ότι ίσως κάποτε βρεθούν οι ίδιοι στη θέση να χρειάζονται βοήθεια και τότε ίσως κάποιοι τους γυρίσουν την πλάτη. Κι αυτό πονάει. Είναι απάνθρωπο και ασυγχώρητο. Πώς να λέγεσαι άνθρωπος όταν αγνοείς τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη ανάγκη και το μόνο που σε απασχολεί είναι η καλοπέραση σου;
Ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή έχει γυρίσματα και πολλές φορές φέρνει τα πάνω κάτω από τη μία στιγμή στην άλλη. Κι εκεί που είσαι στην κορυφή της τραμπάλας, ξαφνικά πέφτεις. Κι έχεις ανάγκη από βοήθεια για να ξανασηκωθείς. Αυτήν την βοήθεια που κι εσύ ο ίδιος μπορείς να προσφέρεις σε αυτούς που πέφτουν. Όταν τους αγνοείς, ίσως σε αγνοήσουν κι αυτοί στο μέλλον, όταν θα τους έχεις ανάγκη.
