Τα συναισθήματα είναι περίπλοκα, κυρίως όταν κάποιος δεν μπορεί να τα αναγνωρίσει σωστά. Η κατάσταση γίνεται χειρότερη, όταν εκεί που δεν ξέρει να τα αναγνωρίσει, τα καταπιέζει πιο πολύ ή τα εκφράζει τη λάθος στιγμή. Γενικότερα, ο άνθρωπος είναι ένα μπαλόνι ξεφούσκωτο και όταν κάτι συμβαίνει, το μπαλόνι φουσκώνει με ένα συναίσθημα. Έτσι είναι η μορφή της καταπίεσής τους. Κάποια στιγμή όμως αυτό θα σκάσει και το αποτέλεσμα θα είναι ο θυμός που δεν θα κάνει καλό σε κανέναν –ίσως επιδεινώνει τα πράγματα που ήταν ήδη χάλια. Ο λόγος που γίνεται αυτό κυρίως είναι ο φόβος της απόρριψης. Μια αλυσίδα υπάρχει στον λαιμό και μια πέτρα στο στομάχι, που όταν η μία σφίγγει η άλλη βαραίνει.
Αν επαναστατούσαν τα συναισθήματά μου, θα ζητούσαν την απελευθέρωση από το μπαλόνι, το σπάσιμο της αλυσίδας και τον θρυμματισμό της πέτρας. Θα ζητούσαν να σταματήσει η καταπίεση και να εκφραστώ με τον τρόπο που νιώθω και θέλω. Να μην νιώθω ένοχη, όταν νευριάζω και εκφράζω τον θυμό μου. Να μην αναρωτιέμαι γιατί νιώθω μια λύπη και να προσπαθώ να την καταπνίγω με ένα χαμόγελο. Να μην αισθάνομαι άσχημα που γελώ και συμπεριφέρομαι με έναν πιο παιχνιδιάρικο τρόπο, ενώ έτσι είναι η ηλικία μου. Να μην φοβάμαι να δοκιμάσω νέα πράγματα. Να μην κάνω πίσω για κάτι που ξέρω ότι είναι σωστό.
Τα συναισθήματα είναι τα χρώματα της ζωής και είναι απόλυτα φυσιολογικό να τα έχουμε, πόσο μάλλον και να τα εκφράζουμε. Με το να μην κάνουμε αυτό οδηγούμαστε σε παρεξηγήσεις και χάνουμε ευκαιρίες ζωής. Στο κάτω-κάτω καλύτερα να μετανιώσουμε για κάτι που κάναμε –εκφράζοντας τα συναισθήματα– παρά για κάτι που δεν κάναμε!
Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.
