Είναι να μην ανοίξουμε ένα ζήτημα. Αν το ανοίξουμε, το ξεχειλώνουμε. Το πάμε μέχρι εκεί που δεν πάει. Πλειοδοτούμε είτε στη μια, είτε στην άλλη πλευρά.
Οι εθνικές επέτειοι και οι παρελάσεις είναι πάντα μια καλή αφορμή για να στηθεί ένα πολεμικό σκηνικό με δηλώσεις ένθεν κακείθεν. Ερωτήματα του τύπου μπορεί ένας Αλβανός μαθητής να είναι σημαιοφόρος ή μια Αιγύπτια μουσουλμάνα μαθήτρια να παρελαύνει με τη μαντήλα της, δίνουν και παίρνουν. Όχι, όμως, ως αφορμή για σκέψη, προκειμένου να πάμε πιο μπροστά, αλλά ως αφορμή για να δημιουργήσουμε και πάλι αντιμαχόμενα στρατόπεδα.
Ε, λοιπόν, αυτά δεν είναι τα προβλήματά μας. Αυτό είναι το αγαπημένο μας εθνικό σπορ, στο οποίο εξασκούμαστε καθημερινά.
Δεν χρειάζεται, όμως, να παίρνουμε θέση για όλα. Ας αφήσουμε και κάτι να πέσει κάτω. Πολλές απο τις επιλογές που γίνονται, όπως η παρέλαση της μαθήτριας με τη μαντήλα είναι σε λάθος βάση, ακριβώς γιατί έχουμε ξεχειλώσει τις έννοιες απο την πολλή συζήτηση.
Στο πλαίσιο αυτό, ακόμα και αυτές οι επιλογές υποστηρίζονται σθεναρά από κάποιους που αντιλαμβάνονται εντελώς στραβά τον προοδευτισμό, έτσι για τη χαρά της δημόσιας αψιμαχίας με επιχειρήματα για να τραβάς τα μαλλιά σου. Αυτό αποδυναμώνει πλήρως την ουσία των πραγματικών επιχειρημάτων υπέρ της ανοχής στο διαφορετικό.
Ιωάννα Κωσταρέλλα
