ποιοι ειναι οι πραγματικά σύγχρονοι παίκτες στην αυτοδιοίκηση και στην ηγεσία των τοπικών κοινωνιών;
όσοι μοιράζουν ρόλους, ευθύνες και υποχρεώσεις στον εκλογικό τους περίγυρο;
όσοι θεωρούν πως μόνο αυτοί δικαιούνται να συνδράμουν στις προσπάθεις βελτίωσης της ποιότητας ζωής όλων μας;
όσοι έχουν εγκλωβιστεί στο κλειστό δωμάτιο των δεσμεύσεων και αδυνατούν να δουν ποιους φωτίζει ο ήλιος έξω από τα παράθυρα του; όσοι διοικούν με όρους, λογική και αισθητική 80’s; όσοι διοικούν μέσα και όχι έξω από το κλειστό κουτί των θεσμικών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων;
μήπως δεν υπάρχουν ενεργοί πολίτες και ειδικοί επιστήμονες, έμπειροι επαγγελματίες και κοινωνικοί ακτιβιστές που μπορούν επικουρικά να υποστηρίζουν τα θεσμικά όργανα των 2 βαθμών αυτοδιοικήσεων; μήπως δεν υπάρχουν και ομάδες πολιτών που μπορούν να συμμετέχουν σε πλήθος δράσεων, όπως γίνεται σε χώρες όπου η αυτοδιοίκηση είναι ένα με τους ενεργούς πολίτες και συλλόγους;
τα λόγια που ακούμε διαχρονικά και που ο ποιητής τα έχει χαρακτηρίσει ως «τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα» που ακούμε από γεννησιμιού μας κάποτε πρέπει να γίνονται πράξεις έστω και για λίγο, έστω και σημειακά, έστω και κατά περίπτωση /
οι πραγματικοί τοπικοί ηγέτες εμπνέουν τις κοινωνίες και τις ομάδες πολιτών, όταν πρωτοπορούν, όταν καινοτομούν, όταν εκπλήσσουν θετικά, όταν εν τέλει διαθέτουν ένα κάποιο φωτεινό στεφάνι να τους εμπνέει και να τους καθοδηγεί /
εμπρός λοιπόν, κάποιος ας μας εκπλήξει /
αν όχι, πάλι δεν πειράζει, ας συνεχίσουμε να ζούμε στα 80’s, why not …
#zoumeallou
