Της Τάσας Σιώμου
Όσοι, πριν από μένα, με το ντουφέκι στ΄άγρια βουνά πολέμησαν τους εισβολείς για τη λευτεριά της πατρίδας και διαψεύστηκαν με τίμημα τα κόκαλά τους τα ιερά, με τίμημα τις φυλακές και τα ξερονήσια, την προσφυγιά, τις ολόκλειστες πόρτες για τα παιδιά τους, έζησαν γιατί ήξεραν να πορεύουν.
Εμείς σε ποιά διάψευση θα κιοτέψουμε; Σ αυτήν της προσδοκίας των εκλογικών ποσοστών;
Καταγεγραμμένος ήταν ο χειρισμός μνημονίου.
Προφανής ο πρωτόγνωρος πόλεμος ολούθε, πανταχόθεν.
Γνωστές οι έριδες για την αριστερή « καθαρότητα»
Γνωστή από την ταχύτητα των εξελίξεων η στήριξή μας σε ρευστούς ψηφοφόρους και η έλλειψη μελών δεμένων συναισθηματικά από τη συνύπαρξη.
Ολοφάνερη η δύναμη της ανάμνησης των γνωστών τακτοποιήσεων των κλαδικών οργανώσεων και του εύκολου πλουτισμού ως υποσχετικής μελλοντικής δύναμης.
Κραυγαλέα η μεθοδευμένη από χρόνια απάθεια των πολλών για τα κοινά, κορυφωμένη στην ψηφιακή εποχή ( απέξω απ΄την αυλίτσα μου ας είν΄ κι η αδερφίτσα μου).
Προφανή τα αποκοιμιστικά μπαλωματικά επιδόματα και τα πονηρά καλάθια
Η εκμετάλλευση των πάντων, η καπηλεία των χρωμάτων της φύσης της χώρας, της πίστης, της σημαίας, ακόμα και της οικείας σχέσης του καφέ με την εισβολή πρωτοκαθήμενου σε σπίτι προσωρινά στεγασμένου άστεγου.
Γενικώς ολοφάνερη η στρεψοδικία και η έλλειψη ντροπής των εξουσιαστών σε τωρινούς αφανισμούς κι ολοφάνερο το δικαιωματικό ύφος να μας διαφεντεύουν ( το απολιθωμένο χαμόγελο τους έγινε διαγραφέας της ποικιλίας των συναισθημάτων ).
Τι έγινε; Θα συντριβούμε κατά πως θέλουν για τη διαφορά, για τη δεύτερη ή τρίτη θέση; Το σημαίνον είναι η παρουσία μας απέναντι στα επερχόμενα κι όσοι ξέρουν από οικονομία περιμένουν τη λαίλαπα κι όσοι νοιάζονται για τα δημοκρατία, ανησυχούν για το αυγό του φιδιού που επωάζεται.
Μπορεί τα μεθοδευμένα μπαλώματα να κατασίγασαν το λαό, η επερχόμενη όμως γύμνια θα απογυμνώσει από τα φτιασίδια τους κυβερνώντες, τους χειριστές της ζωής μας και πρέπει να είμαστε παρόντες.
Η ηττολογία κι η λαθολογία μη γίνουν δίχτυ εγκλωβισμού μας, αφού η απογοήτευση δεν είναι για ν΄αφήνει πικρό κατακάθι, αλλά για να γίνεται γραμμή βελτίωσης κι αφετηρία αγώνων παντού, στην κοινωνία και τους θεσμούς της.
Ούτε τα ηγετικά πρόσωπα αλλάζουν, όταν σφυροκοπιούνται ανελέητα απέξω, αλλά ως αναδυμένα από τους αγώνες τους και τα όργανα, ανανεώνονται αρμοδίως, εάν κι όταν πρέπει.
Και κυρίως, όλοι εμείς, οι απλοί στρατευμένοι στην ιδέα μιας κοινωνίας δίκαιης, μιας ζωής με αξιοπρέπεια για όλους, υπάρχουμε αδιακρίτως εκλογικών κατατάξεων, γιατί σημασία έχει να είμαστε πρώτοι ‘’όπου δει», στα ποικίλα κινήματα και στους θεσμούς, προσβλέποντας σε καλύτερες μέρες, αρκεί να είμαστε χρειαζούμενοι, όσο ο ήλιος ανατέλλει, τα χωράφια οργώνονται , η τεχνητή νοημοσύνη ετοιμάζεται και τα παιδιά γεννιούνται..
Τάσα Σιόμου
