Και να που ήρθε αυτό που όλοι μας διαβεβαίωναν ότι δεν θα ξαναγίνει. Το τρίτο λοκντάουν έρχεται αυτή τη φορά με προαναγγελία και προθεσμία μιας μέρας για να τακτοποιήσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Κι αν την πρώτη φορά μπήκαμε μουδιασμένοι και ανίδεοι για το τι μας συμβαίνει, τώρα ξέρουμε καλά τι μας περιμένει.
Δυστυχώς, οι μήνες που μεσολάβησαν δεν μας βοήθησαν να προετοιμαστούμε καλά και να θωρακίσουμε την άμυνά μας. Αντίθετα, πέρασαν μάλλον με την αίσθηση ότι το κακό είχε αρχίσει να ξεμακραίνει. Φευ, όμως, επανήλθε δριμύτερο.
Κι εμείς όλοι εδώ να μην ξέρουμε πια για ποιο πράγμα από όλα φταίμε, αφού και μάσκες φορούσαμε και αποστάσεις κρατούσαμε και τα μαγαζιά μας κλείσαμε και το χειρότερο δεν ξέρουμε πότε θα τα ξανανοίξουμε.
Τα όρια, όμως, της ατομικής ευθύνης έχουν πλέον εξαντληθεί και κάπου πρέπει να συναντηθούν με αυτά της κρατικής.
