Συνηθίζουμε να λέμε ότι η επικοινωνία «δεν είναι κοστούμι δανεικό». Με άλλα λόγια ή σου ταιριάζει κάτι, είναι στα μέτρα σου και το υποστηρίζεις ή άστα να πάνε.
Επίσης, η επικοινωνία δεν είναι παράσταση με κλόουν και ταχυδακτυλουργούς που βγάζουν περιστέρια και άλλα αντικείμενα απο τα καπέλα τους.
Δεν προσφέρεται για εξεζετημένες παραστάσεις μαθητευόμενων ηθοποιών και σκηνοθετών.
Αυτά για τους επαγγελματίες, γιατί για τους ερασιτέχνες που παίζουν τους επαγγελματίες, φαίνεται ότι η επικοινωνία μπορεί να γίνει ένας ωραίος τρόπος να διασυρθούν για τα καλά και κυρίως να κλονίσουν την αξιοπιστία του κοινού ακόμη περισσότερο.
Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς τις εμφανίσεις Καμμένου, Δούρου, Καραμέρου και πολλών άλλων, νεότερων και παλιότερων, μετά απο καταστάσεις κρίσεις.
Μπαρουτοκαπνισμένοι, με στολές δήθεν επιχειρησιακές ή με ύφος κλαμένης χήρας, επιδιώκουν να χτίσουν επικοινωνιακά, ό, τι δεν μπορούν να υποστηρίξουν επιχειρησιακά.
Κι εκεί είναι το μεγάλο επικοινωνιακό φιάσκο, καθώς, αν μη τι άλλο, κάποια στιγμή ο κόσμος -ελπίζουμε- ότι έμαθε να ξεχωρίζει το τσίρκο και την πρόζα.
Η αξιοπιστία και η αξιοπρέπεια δεν είναι στιλιστικές επιλογές. Είναι επιλογές ζωής. Υποστηρίζονται με πράξεις και όχι με πυροτεχνήματα.
Ιωάννα
[email protected]
