Η Θεοδώρα και η ιστορία

Δεν υπάρχει πιο όμορφη και πιο ελπιδοφόρα εικόνα από τα παιδιά που ενδιαφέρονται, που μαθαίνουν, που ρωτούν και εκφράζουν τις απόψεις τους.
Μια τέτοια περίπτωση είναι τα παιδιά του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης, τα οποία χάρη σε φωτισμένους και φωτεινούς καθηγητές τους, όπως ο Γιώργος Δελιόπουλος, αλλά και άλλοι, συμμετέχουν σε εκδηλώσεις, ακόμα και από αυτές που χαρακτηρίζονται “για τους μεγάλους”.
Και δεν είναι ότι συμμετέχουν απλά, είναι ότι ενδιαφέρονται. Έτσι συνέβη και προχθές στην εκδήλωση για τα δύο βιβλία του Ραϋμόνδου Αλβανού, όπου η Θεοδώρα και οι φίλες της, μαθήτριες της πρώτης λυκείου, βρέθηκαν για να ακούσουν για το γιατί οι νέοι δεν αγαπούν την ιστορία. Προφανέστατα τα κορίτσια δεν ανήκουν σε αυτές που δεν αγαπούν την ιστορία, αλλά σε όσους αναζητούν να μάθουν ακόμα περισσότερα. Γι’ αυτό και κάθισαν μέχρι το τέλος και περίμεναν υπομονετικά με το βιβλίο στο χέρι, να το υπογράψει ο συγγραφέας.
Αγαπούν, λοιπόν, οι νέες και οι νέοι την ιστορία, σίγουρα όχι όλοι και πάντα ο καθένας με τον τρόπο του. Κι όταν βρίσκουν κάτι που τους κεντρίζει το ενδιαφέρον, ψάχνουν μόνοι τους τη συνέχεια. Γι’ αυτό και αξίζει οι εκπαιδευτικοί να ψάχνουν τρόπους να τους ανοίξουν τους δρόμους.