Οι στυλιστικές επιλογές

Όπου δεν υπάρχει κριτική επί της ουσίας, υπάρχει κριτική στυλιστικού περιεχομένου. Απο το τι φόρεσε η Μπέτυ στο Πεκίνο και το αν άφησε το …ταγάρι της, μέχρι το πως εμφανίστηκε η Μαρέβα πλάι στην εκπρόσωπο της γαλλικής κομψότητας.
Προφανώς και η επιλογή του ρούχου λέει πολλά γι’ αυτόν/η που το φέρει. Ξοδέψαμε, εξάλλου, πολύ μελάνι έως τα τώρα για να ερμηνεύσουμε τις επιλογές με και χωρίς γραβάτα ή να μιλήσουμε για το πουκάμισο με λαχούρια του Γιάνη.
Είναι, επίσης, κατανοητό ότι κάποιοι επιθυμούν να κάνουν ενδυματολογικό statement απουσία πολιτικού.
Αυτό που είναι επίσης άξιο αναφοράς, αφορά στην επιλογή να αξιολογούνται κυρίως ενδυματολογικά οι γυναίκες και όχι τόσο οι άνδρες, αν και τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι και αυτό αλλάζει.
Το ρούχο, λοιπόν, μεταβάλλεται σε ένα βασικό στοιχείο κριτικής σε επίπεδο πολιτικής και παραπολιτικής επικοινωνίας και δίνει τροφή για πολλά και ποικίλα σχόλια, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει πριν απο 20 χρόνια, καθώς οι πολιτικοί, άνδρες κατά κύριο λόγο, φορούσαν «στολή εργασίας» που δεν έδινε αφορμή για πολλά.
Αυτό, όμως, έχει πλέον αλλάξει…