Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία διαμορφώθηκε, πρωτίστως, από όλους εκείνους οι οποίοι αρνήθηκαν να προσέλθουν στις κάλπες. Έτσι διαμορφώνεται μια ένα πραγματικότητα. Κατά την οποία ο πρόεδρος Μακρόν δεν θα έχει την δυνατότητα να ασκήσει την εξουσία κατά τρόπο που να του επιτρέπει να εφαρμόσει το πρόγραμμα του, αν οι μετριοπαθείς «Ρεπουμπλικάνοι», του αλλοτινού κόμματος του στρατηγού Ντε Γκωλ, δεν συμπράξουν μαζί του.
Για την δική μας πολιτική πραγματικότητα τα εκπορευόμενα εκ Γαλλίας μηνύματα είναι αντιφατικά. Από την μια έχουμε κάποιους να πανηγυρίζουν. Με πρώτον τον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί ότι …νίκησε η συμπτυγμένη, υπό τον Μελανσόν, πάσης φύσεως Αριστερά της Γαλλίας. Από τους Κομμουνιστές, ως τους Σοσιαλιστές και του Ριζοσπάστες. Από την άλλη έχουμε τους Ακροδεξιούς που …αναγάλλιασε η ψυχή τους από το γεγονός ότι τα μεγαλύτερα κέρδη τα πέτυχε η Λεπέν, η οποία πενταπλασίασε την κοινοβουλευτική της δύναμη.
Αλλά το πραγματικώς αξιολογότερο μήνυμα, το οποίο οφείλουν να μελετήσουν οι δικοί μας πολιτικοί, αλλά και οι πολίτες, είναι το ότι εκείνοι που διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα είναι όσοι επέλεξαν την αποχή. Μια τάση η οποία ενισχύεται, από εκλογές σε εκλογές, και στην δική μας χώρα. Την χώρα του Πλάτωνος. Ο όποιος μας δίδαξε ότι: «Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατωτέρους τους».
Αλλά και στην Γαλλία υπάρχει αυτή η πολιτική και πολιτιστική παράδοση της συμμετοχής στα κοινά και ανάλογες φιλοσοφικές τοποθετήσεις. Όπως η ρήση του Ζαν Ζακ Ρουσσώ: «Από τη στιγμή που θα πει κανείς, προκειμένου για τις υποθέσεις του κράτους, «Tι μ’ ενδιαφέρει;”, μπορούμε να υπολογίζουμε ότι έχει γίνει το πρώτο βήμα για την παρακμή τον κράτους αυτού». Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό του πόση σημασία έδιναν, άλλοτε, οι Γάλλοι στην συμμετοχή στα κοινά, το ότι αποκαλούσαν -και αποκαλούν- αυτούς τους οποίους θεωρούσαν ως ανόητους, ως βλάκες, με την ελληνική λέξη idiots, δηλαδή «ιδιώτες», σε αντίθεση με τους πολίτες, που είναι οι συνειδητοποιημένοι.
Ας ελπίσουμε ότι στις δικές μας εκλογές, που έρχονται, θα μείνουμε σε επίπεδα αποχής γύρω στο 42 %, όπως το 2019. Ότι δεν θα φθάσουμε το γαλλικό ρεκόρ του 54%. Για να μην πανηγυρίζουν ούτε οι Πολάκηδες, ούτε οι Κασιδιάρηδες, Μπογδάνοι, Χίοι, Βελόπουλοι κ.ά.
