Το χαμηλό επίπεδο του πολιτικού λόγου φαίνεται από την ένδεια επιχειρημάτων και την απουσία σοβαρών θεμάτων προς συζήτηση. Το πρόβλημα δεν είναι δηλαδή το πως συζητιέται κάτι, αλλά τι είναι αυτό που συζητιέται.
Έτσι αντί να ακούμε και να διαβάζουμε ουσιαστικές τοποθετήσεις περί τα μείζονα ζητήματα, όπως η ακρίβεια στην αγορά ενέργειας ή το θέμα των παρακολουθήσεων, ασχολούμαστε με εκθέσεις ιδεών -ανθρώπων που προφανώς έχουν το χρόνο και το χρήμα- για το πως βλέπει ο διεθνής τύπος τη χώρα μας και αν αυτοί που γράφουν “κακά πράγματα” για την Ελλάδα πρέπει να τιμωρούνται.
Έγινε δηλαδή ντόρος για ένα άρθρο που έγραψε ένας αρθρογράφος σε μια εφημερίδα (είναι αλήθεια από τις καλύτερες παγκοσμίως) και χύθηκε πολύς ιδρώτας για να αποδομηθεί ο αρθρογράφος και η εφημερίδα, η οποία είναι μεταξύ άλλων αυτή που επιμελήθηκε και έβγαλε στη δημοσιότητα μέρος των wikileaks.
Αντί να ασχοληθούμε δηλαδή με το τι είπε αυτός ο άνθρωπος και αν ανταποκρίνεται στα όσα συμβαίνουν, ασχολούμαστε με το ποιος είναι και ποια είναι τα κίνητρά του.
Έτσι, όμως, βρισκόμαστε διαρκώς εγκλωβισμένοι σε μια εσωστρέφεια, που δεν μας αφήνει να δούμε με ανοιχτά μάτια το τι συμβαίνει και να σταθούμε σε αυτά που έχουν ουσία, αφήνοντας τα υπόλοιπα να κυλήσουν.
Τι είναι αυτό που συζητιέται
Μοιραστείτε την είδηση
