Το πράσινο αντίσκηνο
Μυθιστόρημα
Λουντμίλα Ουλίτσκαγια
μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου
Εκδόσεις Καστανιώτη, 2019
760 σελ.
«Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία τριών φίλων που γνωρίζονται στη Μόσχα της δεκαετίας του 1950 και ενσαρκώνουν τον ηρωισμό, τον παραλογισμό, τον συμβιβασμό αλλά και την ελπίδα μιας ολόκληρης εποχής. Οι τρεις πρωταγωνιστές -ένας ορφανός ποιητής, ένας ευαίσθητος πιανίστας και ένας ριψοκίνδυνος φωτογράφος- αγωνίζονται να ενηλικιωθούν σε μια χώρα που λογοκρίνει, διώκει και εξορίζει τα ινδάλματά τους. Το “Πράσινο αντίσκηνο” είναι πλούσιο σε έρωτες και δολοπλοκίες, αντιφρονούντες και κατασκόπους. Η συγγραφέας περιγράφει γλαφυρά την καθημερινή ζωή στη Σοβιετική Ένωση μετά τον θάνατο του Στάλιν και, συγχρόνως, διερευνά τις ηθικές διαστάσεις που λαμβάνει η ατομική ακεραιότητα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που ελέγχεται από την μυστική αστυνομία. Βυθίζοντας τους αναγνώστες σε μια τεράστια τοιχογραφία, στη σύγχρονη τραγωδία της Ρωσίας, η Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια επωφελείται από το απαράμιλλο αφηγηματικό της χάρισμα για να μας υπενθυμίσει τόσο το μεγαλείο των ανθρώπων που ωθούνται από το θάρρος, την αγάπη και τα ιδανικά, όσο και τις φρικαλεότητες που εκπορεύονται από τη δειλία, την προδοσία και την πολιτική βία. Ένα μεγαλειώδες έργο που ακολουθεί την παράδοση του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόι και του Παστερνάκ.»
Είναι ένα καθηλωτικό έργο με αυτοβιογραφική βάση, που παρακολουθεί την κληρονομιά του Στάλιν και τη ρωσική καθημερινότητα αλλά και κουλτούρα, ανάμεσα σε δύο σημαδιακές ιστορικοπολιτικές στιγμές: τον θάνατο του κομμουνιστή ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν την 1η Μαρτίου 1953 στη Μόσχα και τον θάνατο του σπουδαίου ποιητή Ιωσήφ Μπρόντσκι την 28η Ιανουαρίου 1996 στη Νέα Υόρκη.
H Λουντμίλα Oυλίτσκαγια γεννήθηκε το 1943 στα Oυράλια. Kορυφαία προσωπικότητα των σύγχρονων ρωσικών γραμμάτων, ανήκει στις επιφανέστερες πεζογράφους της εποχής μας. Η οικογένειά της υπέστη τις διώξεις του σοβιετικού καθεστώτος. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Mόσχας και εργάστηκε για δύο χρόνια στο Ινστιτούτο Γενετικής της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Από εκεί απολύθηκε επειδή διακινούσε “σαμιζντάτ” (πολυγραφημένα κείμενα που κυκλοφορούσαν παράνομα από χέρι σε χέρι). Ξεκίνησε σχετικά αργά (τέλη της δεκαετίας του 1980) ν’ ασχολείται με τη λογοτεχνία, δημοσιεύοντας κείμενά της σε ρωσικά περιοδικά. Έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια, θεατρικά, κινηματογραφικά σενάρια και βιβλία για παιδιά. Έχει τιμηθεί με πλήθος διακρίσεων τόσο στην πατρίδα της όσο και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων βραβείων, έχει λάβει δύο ιταλικά καθώς και το πολύ σημαντικό γαλλικό Medicis (1996) για το μυθιστόρημα “Σόνιετσκα”. Tα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε δεκατέσσερις γλώσσες. Έχει επίσης ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Zει στη Mόσχα.
Κάπου χωρίς να το ξέρουμε
Μυθιστόρημα
Μεταξία Κράλλη
Ψυχογιός, 2019
488 σελ.
«Χρύσα και Μάχος, Μάχος και Χρύσα. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Ένας μαθητής και μια μαθήτρια. Που μετά γίνονται ένας φοιτητής και μια φοιτήτρια. Και μετά ένας χημικός μηχανικός και μια δικηγόρος. Ζουν στην Αθήνα. Δηλαδή… όχι πάντα. Ερωτεύονται – ο Μάχος περισσότερο από τη Χρύσα. Ταλαιπωρούνται – η Χρύσα περισσότερο από τον Μάχο. Ίσως όμως κι όχι… Ενθουσιάζονται, πενθούν, διασκεδάζουν, πέφτουν και ξανασηκώνονται. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται πολλές φορές, χωρίς όμως ποτέ να συναντηθούν οι δυο τους. Κι αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό που όλοι οι άνθρωποι ονειρεύονται να ζήσουν, φαίνεται να τους ξεφεύγει. Γιατί στην αληθινή ζωή τα πράγματα δεν έρχονται πάντοτε όπως θα έπρεπε να έρθουν. Ή μήπως όχι;
Μια ιστορία για δυο ανθρώπους στην ίδια πόλη, ένα βιβλίο για τις χαρές και τις λύπες που φέρνουν μαζί τους τα χρόνια καθώς περνούν, αλλά και για τη μαγεία που μας περιμένει στην επόμενη στροφή, όταν πια έχουμε πάψει να πιστεύουμε σε αυτήν.»
Η Μεταξία Κράλλη (ψευδώνυμο) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Τα τελευταία έξι χρόνια ζει μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως νομικός. Το “Μια φορά κι ένα καλοκαίρι” ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα
