«Ας κάνουμε τη δουλειά μας, ας βρούμε αυτά τα έγγραφα» λέει ο Τομ Χανκς ως Μπεν Μπράντλι, διευθυντής της «Washington Post» στους συνεργάτες του στην ταινία «The Post» που προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες και αφορά στη δημοσιοποίηση των «Pentagon Papers» που έκρυβαν την αληθινή εικόνα του πολέμου του Βιετνάμ.
Η ταινία αφορά στην ουτοπία ή καλύτερα στη φαντασίωση της αίθουσας σύνταξης, έτσι όπως την έχουμε ξαναδεί στην κινηματογραφική μεταφορά του Watergate “All the president’s men” με την ιστορία των θρυλικών Woodward και Bernstein.
Η ερευνητική δημοσιογραφία, το Ιερό Δισκοπότηρο της δημοσιογραφίας, αποτελεί το λόγο που ακόμα και σήμερα πολλοί νεαροί και νεαρές αναζητούν μια θέση στο χώρο αυτό.
Ασφαλώς πολλά έχουν αλλάξει και άλλα τόσα έχουν παρανοηθεί. Με βασικότερο το ότι η ίδια η αίθουσα σύνταξης άλλαξε. Δεν αποτελεί πια φυσικό χώρο, ενώ το δημοσιογραφικό παραγόμενο δεν είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς, αλλά ενός εξ’ ανάγκης one man show.
Η βασικότερη παρανόηση, όμως, έχει να κάνει με την ίδια την αντίληψη του τι συνιστά έρευνα και ερευνητική δημοσιογραφία, αφού οι περισσότεροι θεωρούν πως το name dropping και η εκτόξευση πυροτεχνημάτων είναι κομμάτι της δουλειάς.
Ακόμα κι έτσι, όμως, τα κινηματογραφικά κυνηγόσκυλα της δημοσιογραφίας είναι εδώ για να μας θυμίζουν αυτό που θα έπρεπε να κυνηγάμε.
Ιωάννα
[email protected]
