Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της κατάστασης, την οποία με συντομία χαρακτηρίζουμε πανδημία, καταφεύγω πολύ συχνά στο κλασικό βιβλίο του Καμύ «Η πανούκλα». Ίσως γιατί οι ομοιότητες είναι τόσες πολλές (που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι η ανθρωπότητα έχει πολλές φορές αναμετρηθεί με τέτοια και μεγαλύτερα δεινά). Ίσως πάλι γιατί στον χαρακτήρα του γιατρού Ριέ συναντά κάποιος τον γιατρό που θα ήθελε να έχει μπροστά του τη στιγμή της μεγάλης ανάγκης.
Ο Ριέ, λοιπόν, λέει ότι στην καθημερινή προσπάθεια να κάνεις τη δουλειά σου, δεν μπαίνουν θέματα ηρωισμού, αλλά εντιμότητας και αξιοπρέπειας. Με όσο μεγαλύτερη εντιμότητα κάνεις τη δουλειά σου, τόσο καλύτερες υπηρεσίες προσφέρεις στους γύρω σου.
Τα λόγια του Ριέ μου ήρθαν και πάλι βλέποντας τις εικόνες των πλακατοφόρων υγειονομικών (αυτών που βλέπουν συνωμοσίες των νεφελίμ, των ελλοχίμ και του Μπιλ Γκέιτς μαζί), αλλά ακούγοντας και ότι άνθρωποι που εμπλέκονται με το α ή β τρόπο στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού (κάποιοι είναι μάλιστα γιατροί) και (εδώ μπαίνει έμφαση) δεν έχουν εμβολιαστεί και συμβουλεύουν τους γύρω τους να μην το κάνουν.
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι βαθύτατα ανήθικο και χυδαίο. Δεν μπορείς να υπηρετείς έναν οργανισμό ή μια αποστολή, της οποίας τις βασικές αξίες δεν ασπάζεσαι. Μόνο μια επιλογή έχει κάποιος του οποίου οι αξίες είναι σε σύγκρουση με αυτές της θέσης που έχει. Αυτή είναι να παραιτηθεί και μάλιστα άμεσα.
