Γράφει ο Δημ. Κλείδης
Συμπληρώθηκε ήδη μήνας από την ημερομηνία διεξαγωγής των τελευταίων Εθνικών Βουλευτικών εκλογών και του σχηματισμού της νέας Κυβέρνησης, της οποίας καθένα από τα πολυάριθμα μέλη της παρέλαβε πάραυτα τον μπλε φάκελλο και άρχισε να τον μελετά, ερευνά, επεξεργαζέται, προς επίλυση των εις αυτούς διαλαμβανομένων προβλημάτων.
Βέβαια, στην ουσία, πρόκειται για αναβάπτιση της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, με τις επελθούσες μεταβολές σε αρκετά πρόσωπα, για την συμπλήρωση του νέου Κυβερνητικού σχήματος. Από τις αποφάσεις του οποίου αναμένεται κάποια ανακούφιση του πολύπαθου λαού.
Οι διεργασίες άρχισαν, οι προτάσεις, οι συσκέψεις επί συσκέψεων συνεχίζονται και ταυτόχρονα άρχισαν και οι διαρροές, πληροφορίες, εξακριβωμένες ή μη και σιγά – σιγά τα πρώτα νομοσχέδια προς ψήφιση, όπως λ.χ. η ψήφος των ομογενών, οι νέες ταυτότητες, η κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ, κ.α. παρόμοια.
Αλλά αυτά τα μέτρα ανυπομονούσε να ακούσει ο λαός;
Ή εκείνα που τον καίνε κυριολεκτικά στην καθημερινότητα;
Ίσως, αυτά, να θεωρούνται πιο δύσκολα, ακανθώδη, κάτι σαν σύγχρονοι «γόρδιοι δεσμοί», αλλά εδώ χρειάζεται τόλμη, αμεσότητα, αποφασιστικότητα…
Τα θέματα προστασίας του πολίτη και του περιβάλλοντος, ειδικά με την πύρινη λαίλαπα, η οποία έχει καταστεί πραγματική μάστιγα, κατέκαυσε δασώδεις εκτάσεις, σπίτια, απανθράκωσε πρόβατα, έθεσε σε κίνδυνο ανθρώπινες υπάρξεις, στοίχισε θύματα, είναι από τα πιο σοβαρά, για τα οποία, όμως, μέχρι τούδε δεν υπάρχει αποτελεσματική αντιμετώπιση, παρά τις προσπάθειες, που, «κατόπιν εορτής», κατά κανόνα, καταβάλλονται.
Τα θέματα της ακρίβειας των αγαθών, ειδικά στα τρόφιμα, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα έλαια, τα τυριά, τα γαλακτοκομικά, τα λοιπά είδη πρώτης ανάγκης, που παίρνουν νέο «καπέλλο» στα ράφια των σούπερ – μάρκετ από εβδομάδα σ’ εβδομάδα, έχουν καταστεί «μόνιμος βραχνάς», για τα νοικοκυριά της μεσαίας τάξης, χωρίς, όμως, να παρέχεται και το κατάλληλο «αντιβιοτικό».
Τα θέματα των ισχυρών κινήτρων προς τους νέους, για να τους δώσουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν νέες οικογένειες και να παραμείνουν στον τόπο τους, να εξοβελίσουν κάθε έννοια αναζήτησης καλλίτερης τύχης εις την ξένην και να συμβάλλουν παράλληλα στην βελτίωση του δημογραφικού προβλήματος, είναι από τα πιο ζωτικά, αλλ’ αποτελούν, επί του παρόντος, «όνειρα θερινής νυκτός».
Τα θέματα της εδαφικής ακεραιότητός μας, απέναντι στις ωμές πλέον προκλήσεις και διά της βίας, παράνομες καταπατήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας, αποτελούν ένα – αν όχι το μείζον – από τα μείζονα και ανυποχώρητα θέματα, για τα οποία, ούτε καν σκέψη πρέπει να γίνεται περί «υποχωρήσεων».
Είναι καιρός να προβληθεί από μέρους μας κάποιο veto, να ακουσθεί μία ηχηρή αρνητική φωνή σε κάθε ιταμή σκέψη τρίτων εις βάρος των ενθικών μας συμφερόντων.
Τα θέματα της εξέρευσης εργασίας και της πάταξης της ανεργίας, είναι τα πιο βασικά για την ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία της Χώρας, αφού η υλοποίησή τους στηρίζεται στην αξιοποίησή του ανθρώπινου δυναμικού και μάλιστα του ανθού του, της αποστράπτουσας νεολαίας.
Τα θέματα της παιδείας είναι εκείνα τα οποία έχουν πικρές ρίζες, αλλά γλυκείς καρπούς, αρκεί να γίνει ο κατάλληλος προγραμματισμός, χειρισμός και αξιοποίηση των ριζών, γνωστού όντως ότι: «Η μάνα είναι το δενδρί και τα παιδιά οι κλώνοι. Σαν μαραζώσει το δενδρί, μαραίνονται και οι κλώνοι». Ποτέ, λοιπόν ξηρασία στις ρίζες. Η δροσιά και η υγρασία ζωογονεί, συντηρεί και καρποφορεί το δενδρί της παιδείας.
Τα θέματα των πλειστηριασμών και της αναγκαστικής εκτέλεσης των κατοικιών πρώτης κατοικίας είναι εκείνα που έχουν μετατρέψει τους ελεύθερους ανθρώπους σε άβουλα όντα, στο λαιμό των οποίων έχουν περιτυλίξει το σχοινί με τον κόμπο και τους κρατούν όρθιους επάνω σε σκαμνί, μέχρις ότου σπρώξουν το σκαμνί και χάσουν την αναπνοή τους. Είναι η πιο αδικημένη ομάδα δανειοληπτών, οι οποίοι έλαβαν ένα δάνειο, για την πρώτη κατοικία τους, πριν απ’ την υπογραφή των μνημονίων.
Άρχισαν και συνέχισαν να πληρώνουν κανονικά τις δόσεις τους, μέχρις ότου ο τότε Πρωθυπουργός Γ.Α.Π., με την φράση: «Υπάρχουν λεφτά», έβαλε την Ελλάδα, στο Δ.Ν.Τ. και άρχισε… η αντίστροφη μέτρηση για τους δανειολήπτες, καθότι ελαττώθηκαν αισθητά τα εισοδήματά τους, με αποτέλεσμα την στάση των πληρωμών. Οι Τράπεζες «έτρεξαν» τις διαδικασίες και «έβγαλαν στο σφυρί» τα ακίνητα των δανειοληπτών. Αυτών, που δεν ήσαν υπαίτιοι, διότι η γενεσιουργός αιτία της παύσης των πληρωμών των δόσεων, δεν προήλθε από αυτούς.
Άλλοι έφταιξαν και άλλοι την πληρώνουν!… Ο νόμος Κατσέλη, με προσφυγή στα Δικαστήρια, υπήρξε ένα πρώτο βήμα, ένα «ανάχωμα», για να μη χάσουν οι δανειολήπτες την πρώτη κατοικία τους. Αλλά, οι Τράπεζες εξεχώρησαν τα δικαιώματά τους σε ξένες εισπρακτικές εταιρίες (Ιρλανδίας κ.λ.π.) αντί «πινακίου φακής», οι οποίες (ξένες Τράπεζες) πιέζουν και εκβιάζουν ασύστολα τους δανειολήπτες, χωρίς να παρέμβει κάποια Αρχή!…
Το θέμα είναι τεράστιας κοινωνικής σημασίας και η νέα Κυβέρνηση οφείλει να το λύσει νομοθετικά, παύοντας οριστικά τους πλειστηριασμούς και τις εκτελέσεις πρώτης κατοικίας.
Ανακούφιση από τα χρέη, που δεν είναι υπαίτιοι, ζητούν οι δανειολήπτες πρώτης κατοικίας. Και έχουν δίκαιο πέρα για πέρα.
Η ιστορία θα είναι με το μέρος της νέας Κυβέρνησης, εάν το δίκαιο γίνει και πράξη!…