Η εποχή μας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ο καιρός του νάρκισσου. Πιθανόν να ήταν πάντα έτσι, απλά τώρα να φαίνεται περισσότερο.
Είναι τα μέσα ενημέρωσης που είναι πολλά, τα κινητά μας τηλέφωνα που βγάζουν ωραίες φωτογραφίες, τα social media που τρέφουν τη ματαιοδοξία καθενός που σε απόγνωση ζητά όλο και μεγαλύτερη επιβεβαίωση.
Πίσω από όλο αυτό κρύβεται η ανασφάλεια μιας ολόκληρης κοινωνίας, που πιστεύει ότι όλο το παιχνίδι παίζεται στις εντυπώσεις. Στα λίγα λεπτά δημοσιότητας μέχρι να περάσουμε στην επόμενη είδηση.
Έχουμε όλοι γίνει σταρ, πρωταγωνιστώντας στο μικροκόσμό μας. Θεές και θεοί αναθρεμμένοι απο τα γεννοφάσκια μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον και να στρέψουμε κατά πάνω μας την προσοχή.
Πίσω από τα αυτοπορτρέτα του καθενός και της καθεμιάς που αναζητά το ενδιαφέρον, κρύβεται μια ατέλειωτη απόγνωση. Μια τάση προς την εσωστρέφεια μέσω της εξωστρέφειας.
Ίσως πάλι να φταίει ότι έχουμε χρόνο. Πολύ χρόνο στη διάθεσή μας και δεν ξέρουμε πως να τον ξοδέψουμε.
Αλλιώς δεν εξηγείται εύκολα τόση υπερέκθεση και τόση διάθεση για αμπελοφιλοσοφία από ανθρώπους που δεν είναι επαγγελματίες γραφιάδες και δε βγάζουν μεροκάματο με την εμφάνισή τους.
