Τι ήταν η Αποκριά; Μια ευκαιρία οι γείτονες να έρθουν κοντά, να πιούν, να τραγουδήσουν, να το «κάψουν», προσφέροντας ότι είχε ο καθένας. Χωρίς πολλά-πολλά.
Και μπορεί τα χρόνια να πέρασαν, τα οικονομικά, αλλά και οι ανάγκες να άλλαξαν, αλλά το σίγουρο είναι ότι η Αποκριά είναι η ευκαιρία μας να αφήσουμε στην άκρη για δώδεκα μέρες τα υπόλοιπα και να παρασυρθούμε στους ρυθμούς της. Και είναι σίγουρο ότι η Αποκριά μας χρειάζεται (δηλαδή τη χρειαζόμαστε) κάθε χρόνο με το ίδιο πάθος.
Ως μια ευκαιρία να βρεθούμε και πάλι κοντά, όχι από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά από ανάγκη να συνυπάρξουμε με έναν τρόπο πολύ πιο ουσιαστικό και αυθεντικό. Μέσα από τις ομάδες της γειτονιάς που δεν έχουν ανάγκη το δημόσιο χρήμα και τα αγορασμένα κεράσματα, για να κάνουν το κέφι τους και να δείξουν τι σημαίνει Κοζανίτικη Αποκριά.
Κάνοντας δηλαδή αυτό που ξεχάσαμε και χάσαμε στο χρόνο. Την αυθεντικότητα και τη σιγουριά ότι η Κοζανίτικη Αποκριά μπορεί να σε παρασύρει στους ρυθμούς της, γιατί βγαίνει από μέσα μας.
