Αυτό που χάνεται σιγά-σιγά είναι οι λέξεις και η δημιουργικότητά μας. Η “εύκολη” λύση του ChatGPT και όλων των εργαλείων της Τεχνητής Νοημοσύνης που γίνονται καθημερινή συνήθεια, έχουν σοβαρές επιπτώσεις ακόμα και στα πιο δημιουργικά επαγγέλματα.
Έτσι σταδιακά τεμπελιάζουμε και αντί να αναζητούμε δημιουργικούς τρόπους έκφρασης, καταφεύγουμε όλο και πιο συχνά στην ευκολία του έτοιμου. Η τάση αυτή έχει επηρεάσει σημαντικά την παραγωγή περιεχομένου, τη γραφή, την οπτική επικοινωνία και όλους γενικά τους δημιουργικούς κλάδους.
Βλέπει κάποιος παντού τους ίδιους τίτλους, τις ίδιες εικόνες, τα ίδια λογότυπα. Με μικρές ή καθόλου αλλαγές.
Θα πει κάποιος; Και τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε την εξέλιξη; Προφανώς και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει και δεν το θέλουμε κιόλας. Αυτό, όμως, στο οποίο πρέπει να επιμείνουμε, κυρίως στην εκπαίδευση, είναι η καλλιέργεια της δημιουργικότητας και η παρότρυνση έκφρασής της μέσα από το λόγο, το θέατρο, τα εικαστικά, τη μουσική και όποιο άλλο μέσο μπορεί να προσφέρει αυτή τη δυνατότητα.
