Όποιος είχε φωτογραφία με τον αείμνηστο Μπουτάρη, την ανέβασε, συνοδεύοντας την και από πέντε αράδες. Ειδικά το facebook, ως κοινωνικό μέσο, αποτελεί την μετεξέλιξη του στύλου στον οποίο αναρτώνται οι κηδείες και τα μνημόσυνα. Προχθές ο κυρ-Γιάννης, χθες ο Γκανάς, αύριο κάποιος άλλος. Δεν είναι αυτό το ζήτημα, αφού το διαδικτυακό χωριό συνδέεται μέσα από τα κοινωνικά γεγονότα. Το ζήτημα είναι ότι όλα όσα γράφτηκαν για το Μπουτάρη με τέτοια θέρμη, γράφτηκαν ετεροχρονισμένα και πάντως εκτός συγκυρίας.
Το 2018 ο Μπουτάρης είχε πέσει θύμα δολοφονίας χαρακτήρα (character assassination). «Με επιμέλεια και ακρίβεια εδώ και καιρό εξυφαίνεται το σενάριο της δολοφονίας του χαρακτήρα του, με στόχο να πληγεί άπαξ και διαπαντός η αξιοπιστία του, έτσι ώστε οποιαδήποτε ενέργεια σε βάρος του να συμψηφίζεται μ’ ένα «είναι φίλος των Εβραίων», «αρνείται τη Γενοκτονία» ή «δεν είναι πατριώτης» έγραφα τότε στο jaj.gr (https://jaj.gr/newspoint/mpoytaris-dolofonia-charaktiron-pseydeis-eidiseis-kai-via/).
Ήταν όταν έπεσε θύμα σωματικής βίας που είχε τροφοδοτηθεί από το λόγο μίσους που προήλθε από διάφορες ομάδες φασιστών, εθνικιστών ή ομοφοβικών.
Ήταν λίγοι τότε εκείνοι που τοποθετήθηκαν δημόσια υπέρ του, καθώς οι περισσότεροι προτίμησαν να μην πάρουν θέση.
Οι πολλοί αναγνώρισαν το έργο του με το θάνατό του. Έστω κι ετεροχρονισμένα, ωστόσο, η αναγνώριση αυτή είναι πολύ σημαντική.
