Είμαι πατέρας τριών κοριτσιών και τα δυο εξ αυτών βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού με αναπηρία 67 και 80% αντίστοιχα. Η μία βρίσκεται φέτος στη Β’ Λυκείου, σε Γενικό Λύκειο.
Από την Α’ Δημοτικού είχε παράλληλη στήριξη και αν εξαιρέσεις εκείνη την πρώτη χρονιά, που η εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής εμφανίστηκε στα τέλη Νοέμβριου (αναγκάζοντάς με να πληρώσω ιδιωτική παράλληλη για όλη τη σχολική χρονιά), πάντα ερχόταν έστω και για λίγες ώρες, από την αρχή κάθε τάξης, εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής.
Στη συνέχεια τέτοια εποχή είχε εξομαλυνθεί η διαδικασία με μικρά προβλήματα στη διάρκεια της χρονιάς.
Φέτος που τα λόγια των κυβερνώντων πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς ήταν πιο βαριά από κάθε άλλη φορά, που διαφημίστηκε τόσο η περσινή πρόσληψη ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, φέτος μόλις χθες, 30 Σεπτεμβρίου, έγινε γνωστό ότι θα τοποθετηθεί μία εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής στο σχολείο μας. Μία εκπαιδευτικός για δύο μαθητές με δικαίωμα στην παράλληλη στήριξη, μία εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής για παράλληλη στήριξη που θα έχει 13 ώρες υπηρεσίας στο σχολείο μας και μία ακόμη για τη σύσταση τμήματος ένταξης.
13 ώρες που σημαίνει ότι ένας μαθητής θα έχει 7 ώρες και ο άλλος 6 ώρες την εβδομάδα παράλληλη στήριξη και μόνο σε φιλολογικά μαθήματα.
Διαψεύδεται έτσι κάθε πανηγυρισμός του Υπουργείου πριν από 20 ημέρες όταν άρχισαν τα σχολεία.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ότι φέτος έστειλαν εκπαιδευτικό, με την έναρξη της χρονιάς, για να λειτουργήσει το τμήμα ένταξης στο σχολείο αλλά μία εβδομάδα μετά την τοποθέτησαν σε άλλο σχολείο, για να στείλουν καινούρια τώρα.
Ο/η εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής βοηθάει το παιδί όχι μόνο στα μαθησιακά του καθήκοντα αλλά κυρίως, είναι το σημάδι αναφοράς του, είναι ο «διερμηνέας» του με ότι συμβαίνει στον τυπικό κόσμο που δυσκολεύεται να κατανοήσει, είναι ο σύνδεσμος του σχολείου και του παιδιού με τους γονείς, είναι η «βοήθειά» του.
Το πόσο πολύ την έχει ανάγκη φαίνεται από την ερώτηση που μου έκανε πριν από 2 ημέρες
– «Μπαμπά εγώ φέτος δεν θα έχω βοήθεια στο σχολείο»;
Θα ήθελα να μπορώ να λύνω τις απορίες του παιδιού μου αλλά δυστυχώς οι ερωτήσεις του πολλές φορές με ξεπερνούν, θα ήθελα όμως να πω σε όλους ότι φέτος η χρονιά ξεκίνησε χειρότερα από κάθε άλλη και δεν πρέπει να δεχτώ, εγώ και οι υπόλοιποι γονείς, ως ευεργεσία το γεγονός ότι ήρθε εκπαιδευτικός έστω και μισή, έστω και σε ένα μάθημα έστω και τώρα.
(τα στοιχεία του συντάκτη βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας μας)
