Όποιες και όσες θέσεις κι αν δημιουργούνται στη Δυτική Μακεδονία είναι κέρδος για την περιοχή. Υπό αυτή την έννοια, η έγκριση του αιτήματος για τον ετήσιο προγραμματισμό προσλήψεων του 2026 καλώς ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες από τον Περιφερειάρχη, ο οποίος έκανε λόγο για «ένα νέο άτυπο ρεκόρ για την Περιφέρειά μας». Προχωρώντας, όμως, ένα βήμα παρακάτω, θα θέλαμε αυτό το άτυπο ρεκόρ να ισχύει και για τις θέσεις στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και για άλλα πράγματα.
Βλέπετε, η εποχή στην οποία έχουμε μπει, θα δικαιολογεί όλο και λιγότερες θέσεις στο δημόσιο, ενώ θέσεις εργασίας που στο παρελθόν υπηρετούνταν από πολλούς εργαζόμενους, σήμερα τείνουν προς εξαφάνιση.
Φίλη έλεγε ότι στην Κίνα που βρέθηκε πρόσφατα, τα ρομπότ ήταν αυτά που σέρβιραν και εξυπηρετούσαν σε μπαρ κι εστιατόρια, ενώ το αυτοκίνητο με το οποίο μετακινήθηκε ήταν αυτόνομο, δηλαδή λειτουργούσε αξιοποιώντας την υπολογιστική όραση και άλλες τελευταίες τεχνολογίες. Τούτο σημαίνει ότι πολλές θέσεις εργασίες, όπως στο σέρβις ή στις μεταφορές, σύντομα θα αποτελούν παρελθόν.
Στο δια ταύτα, είναι άλλο πράγμα να εξασφαλίζεις θέσεις εργασίας για να αντιμετωπιστεί το μείζον πρόβλημα της ανεργίας και άλλο να καλλιεργείς προοπτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας που απαντούν σε ζητήματα του μέλλοντος. Αυτό το τελευταίο είναι ζήτημα σοβαρής πολιτικής.
