Μερικά μπαλόνια, λίγα πυροτεχνήματα, μα πρώτα και πάνω από όλα τα παιδιά που συμμετείχαν, έκαναν τη γιορτή της πλατείας ξεχωριστή. Αυτό έχουμε πραγματικά ανάγκη. Ούτε τα μεγάλα ονόματα, ούτε οι μεγαλεπήβολες περφόρμανς, πολλές από αυτές αποθέωση του καρακιτσαριού, μπορούν ποτέ να υποκαταστήσουν τη χαρά της ανθρώπινης συμμετοχής.
Όλο αυτό το διάστημα κλειστήκαμε στα καβούκια μας και τα όρια μας έγιναν τα όρια του φεϊσμπουκικού μας τοίχου. Άρνηση στην άρνηση. Κριτική στην κριτική, κάναμε υπερτροφικό τον κακό λύκο που κρύβεται μέσα μας.
Κάθε αφορμή μου μας βγάζει έξω απο το σπίτι σε μια άνοιξη που έτσι κι αλλιώς είναι μεθυστική και πλανεύτρα, είναι για το καλό.
Όπως η γιορτή για τα εγκαίνια της πλατείας που μας έδωσε την ευκαιρία να ξαποστάσουμε. Να καμαρώσουμε όλα αυτά τα όμορφα παιδιά που συμμετείχαν μέσα απο το Δημοτικό Ωδείο, τις χορωδίες και την “Πανδώρα” και μαρτυρούν ότι γίνονται πολλά και ωραία. Αρκεί να ψάξεις να τα δεις. Να συγχαρούμε νοερά τους δασκάλους τους που επιμένουν να προσπαθούν, αλλά και όλους όσοι τολμούν να δουν θετικά και να συμβάλουν με τον τρόπο τους σε κάτι που είναι κοινό απόκτημα.
Το κοινό μας απόκτημα περνάει πλέον στα χέρια μας και είναι στο χέρι μας να το προστατεύσουμε.
Ιωάννα Κωσταρέλλα
