Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί να τα βάλουμε με κάποιον που έχει θέση ή εξουσία, γιατί αδιαφορεί για τη νομιμότητα, μας αδικεί ή κάνει κατάχρηση της θέσης του. Τις περισσότερες αμέσως μετανιώνουμε, καθώς σκεφτόμαστε την πίεση που μπορεί να ασκήσει και το κακό που μπορεί να μας κάνει. Άλλοτε να μας κλείσει δρόμους επαγγελματικούς κι άλλοτε να μας “τσαλακώσει” ως προσωπικότητες. Μπορεί να πούμε ένα “δε βαριέσαι, τίποτα δεν θα γίνει” και να προχωρήσουμε παρακάτω. Έτσι, όμως, δεν θα αλλάξει τίποτα.
Χθες, το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας επέβαλε ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή στον Πέτρο Φιλιππίδη για τις δύο απόπειρες βιασμού για τις οποίες κατηγορείτο. Κι αυτό, γιατί κάποιες γυναίκες θύματά του τόλμησαν να τα βάλουν με αυτόν, “τον καλύτερο ηθοποιό της γενιάς τους” όπως χωρίς κανένα μέτρο έλεγε. Όχι χωρίς να φοβηθούν, αλλά ακριβώς επειδή φοβήθηκαν ότι αυτό μπορεί να επαναληφθεί με άλλα θύματα.
Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους χώρους και κυρίως στους πλέον ανταγωνιστικούς. Είναι, όμως, παρήγορο ότι απέναντι σε όλες αυτές τις αμετροεπείς, προβληματικές και κακοποιητικές συμπεριφορές υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται απέναντι, κάνοντας αυτό που τους προστάζει η συνείδηση και οι ηθικές τους αξίες.