Λέμε πάντα ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι, αλλά και να φαίνεται, τίμια». Κι αυτό ισχύει για όλες τις περιπτώσεις, πολύ δε περισσότερο στην εποχή που διανύουμε, που τίποτε δεν μένει κρυφό. Τουλάχιστον όχι για πάντα. Ως γνωστόν μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους για πάντα.
Κάθε παρέκκλιση, κάθε παρεκτροπή, κάθε κακοζυγισμένη απόφαση, αποτελεί αφορμή για μια μεγάλη συζήτηση, στην οποία μετέχουν αμαρτωλοί και αναμάρτητοι, έτοιμοι για να ρίξουν τον λίθο του αναθέματος.
Κάποιοι, όμως, φαίνεται ότι δεν βάζουν μυαλό. Ακόμα και στις μικρές μας κοινωνίες που τα πάντα μαθεύονται με γοργούς ρυθμούς. Ειδικά στις μικρές μας κοινωνίες που όλοι γνωρίζουμε όλους.
Δεν έχει σημασία αν οι διαδικασίες για την όποια θέση γίνονται νόμιμα. Δεν είναι δυνατόν πρόσωπα που συνδέονται με πολύ κοντινούς δεσμούς ή διατηρούν ιδιάζουσες σχέσεις με άλλα πρόσωπα που κατέχουν θέσεις εξουσίας, να καταλαμβάνουν πόστα στους ίδιους φορείς. Ακόμα κι αν είναι τα ικανότερα ή τα αποτελεσματικότερα. Υπάρχει το νόμιμο, αλλά υπάρχει και το ηθικό μέρος του πράγματος.
Επομένως, όσοι είναι στα πράγματα οφείλουν να το έχουν υπόψη και να παίρνουν τα μέτρα τους.
