Καθημερινά διαβάζουμε τις ανακοινώσεις των υποψηφίων. Στην πλειονότητά τους είναι επισκέψεις σε τοπικές κοινότητες, υπηρεσίες και συλλόγους. Και καλώς. Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους που θέλουν να έχουν ρόλο στην αυτοδιοίκηση, να γνωρίζουν τι συμβαίνει στην περιοχή τους.
Το κακό είναι ότι όλη η προεκλογική δραστηριότητα περιορίζεται σε αυτές τις εκδηλώσεις και πέραν τούτου ουδέν.
Και από αυτές τις εκλογές απουσιάζει το κατ’ εξοχήν διακύβευμα που είναι ο προγραμματικός λόγος. Οι βασικές θέσεις των υποψηφίων για μείζονα ζητήματα, όπως για παράδειγμα αυτό της δίκαιης μετάβασης. Ψάχνουμε να βρούμε κάποιες συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις, ωστόσο πέρα από σκόρπιες λέξεις εδώ κι εκεί, δεν μπορούμε να βρούμε τίποτα. Το ίδιο ισχύει και για άλλα μείζονα θέματα, όπως η γήρανση του πληθυσμού ή η ανεργία.
Θα μου πείτε αφού στην κεντρική πολιτική σκηνή οι αποφάσεις λαμβάνονται με όρους… φωτογένειας, εδώ γιατί να ισχύσει κάτι άλλο; Εδώ, όμως, δηλαδή στην τοπική πολιτική σκηνή, είναι που χρειαζόμαστε τη διαφοροποίηση και τη έμφαση σε σημαντικά ζητήματα που έχουν σχέση με το αύριο των πολιτών και δεν βασίζονται μόνο σε φρου-φρου και αρώματα.
