Ο Michael Billig, στο βιβλίο του κοινότοπος εθνικισμός, μας εξηγεί ότι ο εθνικισμός, αντίθετα με την κοινή άποψη ότι απαντάται μόνο στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο, αυτός αποτελεί στην πραγματικότητα χαρακτηριστικό της καθημερινής μας ζωής, ακόμα και στα πιο ανεπτυγμένα «φιλελεύθερα» κράτη, τα οποία διατείνονται ότι προωθούν την πολυπολιτισμικότητα, την ειρήνη και την πολιτισμική ανοχή. Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί ενός ακραίου φαινομένου, αλλά για συχνά κρυφή και λανθάνουσα φύση του εθνικισμού, ο οποίος διαμορφώνει την καθημερινή μας ζωή και σκέψη, καθιστώντας έτσι τον εθνικισμό μια πανταχού παρούσα και ισχυρή δύναμη, ακόμη και όταν δεν εκδηλώνεται με ακραίες μορφές.
Αφορμή για την αναφορά στον εθνικισμό και στη μπαναλιτέ του στέκονται οι φοβερές και τρομερές περιγραφές αγώνων κατά τη διάρκεια του Eurobasket και τα επακόλουθα σχόλια που γέμισαν το Διαδίκτυο. Ιδιαίτερα στον αγώνα με την Τουρκία πολλά από τα εθνικιστικά αντανακλαστικά ακόμα και των πιο κοσμοπολιτών διεγέρθηκαν, εξ ου και παρομοίασαν την ήττα με τη σφαγή του Δράμαλη και θυμήθηκαν ότι είναι απόγονοι του Κολοκοτρώνη.
Κάπως έτσι, ακόμα και με αυτόν τον λανθάνοντα τρόπο, γίνεται εμφανής η μεγάλη επιρροή που έχει ο μπανάλ εθνικισμός, που βρίσκει με διάφορες τέτοιες αφορμές σημεία έκφρασης.
