Υποτίθεται ότι ένα βασικό εθνικό μας γνώρισμα είναι το φιλότιμο. Οπότε είναι εύλογο να περιμένουν οι πολίτες, όταν κάποιοι διοικούντες, πολιτικοί ή υπηρεσιακοί παράγοντες, κάνουν την …πατάτα, να υποβάλλουν και τις παραιτήσεις τους. Αμ δε.
*** Η ΔΕΗ έχει μια προκλητικώς χρυσοπληρωμένη διοίκηση. Μόνο το …μεροκάματο του διευθύνοντος συμβούλου είναι της τάξεως των δέκα χιλιάδων ευρώ (άνω των 350.000 ετησίως). Μια διοίκηση που αποφασίζει να δώσει και μπόνους στον εαυτό της. Και ταυτοχρόνως επιχειρεί να φαλκιδεύσει τα δικαιώματα των πελατών της. Να τους …απαγορεύσει το δικαίωμα να προσφεύγουν στην πρωτοβάθμια δικαιοσύνη, στους φυσικούς δικαστές, όταν κρίνουν ότι η εταιρία αυτή –και κατ επέκταση οι λοιποί πάροχοι- ληστεύουν τους καταναλωτές, όπως με την άθλια «φάμπρικα» της «ρήτρας αναπροσαρμογής».
Για να ανακόψουν το κύμα των προσφυγών μεμονωμένων καταναλωτών, αλλά και οργανώσεων όπως οι δικηγορικοί σύλλογοι, στα πρωτοδικεία της χώρας, τα σαΐνια της ΔΕΗ προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο επιδιώκοντας να στηθεί μια «πιλοτική δίκη». Αλλά ο Άρειος Πάγος, που είναι ακυρωτικό και όχι δικαστήριο ουσίας, όπως τα πρωτοδικεία και τα εφετεία, είπε ένα ηχηρότατο ΟΧΙ στο τέχνασμα τους. Την πάτησαν …πανηγυρικώς. Αλλά, παρά το φιάσκο τους, δεν ίδρωσε το αυτί τους. Κανείς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να υποβάλει την παραίτηση του. Και το χειρότερο: Κανείς από την κυβέρνηση, από αυτούς δηλαδή που τους επέλεξαν, δεν αισθάνθηκε ότι όφειλε να ζητήσει παραιτήσεις.
*** Η Τουρκία πέτυχε να καταχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως …εμπορικό σήμα, την ονομασία «Τουρκοαιγαίο». Σε ένα θεσμικό όργανο στο οποίο μετέχει και εκπρόσωπος της Ελλάδος. Ο όποιος είτε απουσίαζε, δεν κατάλαβε, είτε ….κοιμόταν, πάντως δεν προέβαλε καμία αντίδραση. Αν και χρυσοπληρώνεται και αυτός, με τα εκτός έδρας του, για να προστατεύει, υποτίθεται, τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αλλά ούτε και σε αυτή την περίπτωση μάθαμε ότι κάποιος είχε την ευαισθησία να υποβάλλει την παραίτηση του. Είτε ο άμεσος, ο φυσικός υπεύθυνος για την εξοργιστική αυτή νίλα, είτε κάποιος πολιτικός προϊστάμενος του. Κατά τα άλλα υποτίθεται ότι το εθνικό μας γνώρισμα είναι το …φιλότιμο. Μόνο που τελικώς φιλότιμο υπάρχει στις ταινίες, όπως στη γνώστη κωμωδία με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, αλλά όχι στα «αρμόδια όργανα». Και τρέχουμε τώρα να κάνουμε ενστάσεις. Με πιθανότερο να μας απαντήσουν «μα αφού και εσείς το αποδεχθήκατε».
