Να που καταλήξαμε τελικά στο ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Στο ότι το περίφημο θατσερικό δόγμα T.I.N.A. (δεν υπάρχει εναλλακτική) είναι η μοναδική βιώσιμη λύση και μάλιστα το φέρνουν στο τραπέζι εκείνοι που παλιά ήταν γνωστοί ως αντιμνημονιακοί.
Αναμενόμενη η εξέλιξη εδώ και καιρό. Προσωπικά το πρόβλημά μου δεν έχει να κάνει με αυτό, αλλά με το γιατί αφού πλέον τελείωσαν τα παραμύθια, εξακολουθούμε να μην λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και κρυβόμαστε πίσω απο γελοίες δικαιολογίες.
Οι ηγέτες είναι άνθρωποι και ως άνθρωποι κάνουν λάθη. Κάποιοι περισσότερα, κάποιοι λιγότερα. Αργά ή γρήγορα, όμως, αντιλαμβάνονται την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Εδώ και καιρό σε αυτή τη χώρα παίζουμε -όπως έχει κατ’ επανάληψη γραφτεί- το παιχνίδι των λωτοφάγων και το παιχνίδι με την κολοκυθιά. Απο τη μια τρώμε τους λωτούς και ξεχνάμε τι είπαμε χθες και απο την άλλη παίζουμε την κολοκυθιά, αναζητώντας ποιος θα κάνει μάνα στην επόμενη φάση του θρίλερ.
Το οριστικό τέλος του αντιμνημονιακού αφηγήματος είναι και το τέλος των κάθε είδους ψευδαισθήσεων. Πρωτίστως για τους ψευτοπροφήτες και εν συνεχεία για τους υπνωτισμένους ακολούθους τους.
Δεν έχουμε ούτε χώρο,ούτε χρόνο για άλλα υπαρξιακά δράματα ανόητων ή πλανημένων, γιατί τα δικά μας δράματα είναι πλέον μη διαχειρίσιμα.
