Γεγονότα, όπως το χθεσινό, εννοώντας το παγκόσμιο σχεδόν μπλακ άουτ της Microsoft, δείχνουν ξεκάθαρα τους κινδύνους του διασυνδεδεμένου μας κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι στο πετσί μας το νιώσαμε για πρώτη φορά εκείνο το δραματικό Φεβρουάριο του 2020, όταν ο κορωνοϊός εξαπλώθηκε σε χρόνο dt σε όλο τον κόσμο.
Η χωροχρονική συμπίεση είναι χαρακτηριστικό της δομής και της λειτουργίας του σύγχρονου κόσμου με όλα τα θετικά, αλλά και όλα τα αρνητικά της.
Ωστόσο το πιο τρωτό σημείο των κοινωνιών μας μοιάζει σήμερα να είναι η εξάρτηση από την τεχνολογία και κυρίως από τους λίγους τεχνολογικούς κολοσσούς που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες του κόσμου.
Πήραμε μια γεύση χθες για το τι μπορεί να συμβεί αν μια μέρα η Microsoft αποφασίσει να διακόψει την παροχή των υπηρεσιών και των προϊόντων της. Όχι σπίτια, αλλά ολόκληρες χώρες θα κινδυνέψουν να εκτροχιαστούν ακριβώς λόγω της μεγάλης εξάρτησης που έχουν, που έχουμε για την ακρίβεια, από την συγκεκριμένη εταιρεία.
Και όχι δεν είναι θέμα κινδυνολογίας, αλλά προετοιμασίας για το χειρότερο, ώστε να έρθει το καλύτερο.
